Book,Page,LineNumber,Text
11,0002,001,เก็บข้อความมาจากที่นั้น ๆ  ร้อยกรองขึ้นไว้เป็นภาษามคธบ้าง เป็น    
11,0002,002,ภาษาอื่นบ้าง  ย่อบ้าง พิสดารบ้าง กล่าวความเหมือนกันบ้าง  ผิดกัน
11,0002,003,บ้าง  มีข้อความที่เราทั้งหลายผู้เกิดในภายหลังพึงเชื่อได้บ้าง  เหลือ
11,0002,004,วิสัยที่จะพึงเชื่อได้บ้าง.
11,0002,005,ก็ธรรมดาหนังสือที่แต่งไว้แล้วในปางก่อน  ไม่เลือกว่าของชาติ
11,0002,006,ไหนภาษาไหน   มักกล่าวข้อความมีไม่มีไม่เป็นได้ในภายหลังโดย
11,0002,007,ชุกชุม   ที่เราทั้งหลายจะเชื่อตามก็ไม่สนิทใจ  ดูเหมือนจะว่าอะไรก็มัก
11,0002,008,จะว่าให้เกิดไปกว่าที่เป็นจริงในครั้งนั้น  เพราะหมายจะให้คนภายหลัง
11,0002,009,พิศวง  เมื่อลดข้อความที่ไม่มีไม่เป็นได้ไปภายหลังเสียบ้างแล้ว  ก็พอ
11,0002,010,เป็นประมาณได้   แม้หนังสือเรื่องนี้ก็เป็นอย่างเดียวกัน  อนึ่ง  ดูเหมือน
11,0002,011,ผู้ที่แต่ง  ตั้งใจจะแสดงเหตุอัศจรรย์ต่าง ๆ  ให้คนภายหลังเห็น
11,0002,012,ประหลาดแล้วเชื่อถือเท่านั้น  ไม่ต้องการจะแสดงคำสั่งสอนของพระ
11,0002,013,พุทธเจ้านัก  ยกเว้นแต่จำเป็น   ส่วนผู้แต่งหนังสือนี้มีความประสงค์จะ
11,0002,014,แต่งหนังสือเรื่องนี้คนละอย่างจากหนังสือที่ท่านแต่งไว้แล้ว  คือประสงค์
11,0002,015,จะแสดงคำสั่งสอนของพระสัมพุทธเจ้า  ให้ผู้ศึกษาพระพุทธศาสนา
11,0002,016,ทราบเท่านั้น  ครั้นจะไม่แต่งรวบรวมไว้เป็นเรื่อง  ผู้ศึกษาจะศึกษา
11,0002,017,ลำบาก  จึงต้องเก็บข้อความซึ่งมาในบาลีบ้าง  ในอรรถกถาบ้าง
11,0002,018,ในหนังสือของชาติเราบ้าง  ของชาติอื่นๆ  บ้าง  มารวบรวมไว้เป็น
11,0002,019,เรื่องหนึ่ง  ที่ควรจะย่อก็จะย่อเสีย   ที่ควรจะพิสดารก็จะให้พิสดาร  ในที่
11,0002,020,ผิดกันและกล่าวความที่เห็นว่าจะไม่มีไม่เป็นไปได้   ก็ต้องยกเสียบ้าง
11,0002,021,เลือกเอาแต่พอเป็นประมาณได้บ้าง  เรื่องที่จะแต่งนี้ก็เป็นข่าวเกิดมา