Book,Page,LineNumber,Text
49,0026,001,คือเจือด้วยทุกข์ ไม่เป็นสุขโดยส่วนเดียว ส่วนสุขซึ่งเกิดจากสันติคือ
49,0026,002,พระนิพพาน เป็นเอกันตบรมสุข เพราะใจสงบจากกามวิตกเป็นต้น
49,0026,003,ยังสุจริตให้เกิดในไตรทวาร ดำเนินขึ้นไปตามลำดับจนบรรลุอริยมรรค
49,0026,004,ได้อริยผล ถึงความเป็นอริยบุคคล นัยนี้เรียกว่าสุขเกิดแต่สันติคือพระ
49,0026,005,นิพพาน ซึ่งเป็นสุขอย่างยิ่ง ด้วยประการฉะนี้ ฯ
49,0026,006,สรุปความว่า ฆราวาสคือผู้อยู่ครอบครองเรือน ต้องครอบครอง
49,0026,007,ด้วยความหมั่น ความขยันเป็นอันดี จึงจะไม่เกิดทุกข์ แม้ระวัง
49,0026,008,รักษาและครอบครองดีอยู่เช่นนั้น ทุกข์ก็ยังเกิดได้ ควรพิจารณาหา
49,0026,009,ทางหลีกเลี่ยงจากทุกข์ ด้วยการออกบวช ประพฤติตนเป็นบรรพชิต
49,0026,010,ซึ่งเรียกว่าสมณะ แล้วบำเพ็ญสมณธรรมให้บริบูรณ์ คือดำรงอยู่ใน
49,0026,011,ธรรมของสรณะนั่นแล แต่นั้นกายวาจาใจ ก็จะสงบจากกิเลสสวะ
49,0026,012,ซึ่งเป็นบาปธรรมให้ได้สันติสุข ซึ่งเป็นสุขอย่างยิ่ง คือ พระนิพพาน
49,0026,013,ธรรมทั้ง ๓ ประการ คือ :-
49,0026,014,ทุราวาสา ฆรา ทุกฺขา
49,0026,015,เรือนที่อยู่ครอบครองไม่ดี ย่อมให้เกิดทุกข์ ๑
49,0026,016,สามญฺเ สมโณ ติฏฺเ
49,0026,017,ผู้เป็นสมณะ พึงตั้งอยู่ในธรรมของสมณะ ๑
49,0026,018, นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ
49,0026,019,สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี ๑
49,0026,020,มีเนื้อความพร้อมทั้งอรรถอธิบาย ดังบรรยายมาด้วยประการฉะนั้น
49,0026,021,แล ฯ