Book,Page,LineNumber,Text 49,0021,001,และพระราชามหากษัตริย์ของตน และต้องบำเพ็ญตนให้เป็นบุพพการี 49,0021,002,ของบุตรธิดา ดำรงความเป็นคฤหบดี คือ เอาใจใส่ต่อกันโดยฐาน 49,0021,003,เป็นสามีภรรยา และสงเคราะห์ญาติมิตร พระภิกษุสงฆ์สามเณร 49,0021,004,ตลอดจนคนยากจนอนาถา กรณียกิจเหล่านี้ ยากที่ฆราวาสจะบำเพ็ญ 49,0021,005,ให้บริบูรณ์ได้ เมื่อบำเพ็ญให้บริบูรณ์ได้ ย่อมเป็นที่สรรเสริญและรักใคร่ 49,0021,006,นับถือของคนทั่วไป หากไม่บำเพ็ญหรือบำเพ็ญบกพร่อง ย่อมได้รับ 49,0021,007,ทุกข์เดือดร้อน คือไม่มีใครนิยมนับถือ และถูกครหาของชนทั่วไป 49,0021,008,ถึงอันโตชนผู้อาศัยอยู่ภายในครอบครัวเดียวกัน ก็ไม่สามารถที่จะสามัคคี 49,0021,009,กันได้ ที่กล่าวมานี้ เป็นแต่เรือนภายนอกอันเป็นที่อยู่อาศัยของบุคคล 49,0021,010,ส่วนเรือนภายใน คืออัตภาพร่างกายนี้ อันเป็นที่อยู่ของจิต จิต 49,0021,011,เป็นผู้ครอง ถ้าผู้ครองไม่ดี ปล่อยให้กายทำชั่วทุจริต ก็นำโทษภัย 49,0021,012,และทุกข์มาให้โดยนานัปการ ฉะนั้น ท่านจึงกล่าวว่า เรือนที่อยู่ 49,0021,013,ครอบครอบไม่ดีย่อมให้เกิดทุกข์ ฯ 49,0021,014,เมื่อฆราวาสผู้เห็นทุกข์ในการครอบครองเรือน และรู้เท่าตาม 49,0021,015,ความเป็นจริงแล้วว่า การอยู่ครอบครองเรือน หากทำไม่ดี คือ 49,0021,016,ประพฤติปฏิบัติไม่ดี ย่อมให้ทุกข์แน่นอน จึงคิดหาอุบายเครื่องพ้นทุกข์ 49,0021,017,อันประการที่จะพ้นจากทุกข์นั้นได้ ต้องดำเนินตามทางที่พระอริยเจ้าทั้งหลาย 49,0021,018,ดำเนินกันมาแล้ว คือการออกบวช ซึ่งเรียกว่าบรรพชา การถือบวช 49,0021,019,เป็นอุบายงดเว้นการเบียดเบียนซึ่งกันและกัน เป็นทางที่ดี ต้องตาม 49,0021,020,พระบาลีว่า 49,0021,021,สาธุ โข ปพฺพชา 49,0021,022,การบวชดีนักแล ฯ