Book,Page,LineNumber,Text
44,0005,001,ทรงอนุญาตให้มาตุคามอุปสมบทเป็นภิกษุณี  ท่านเห็นว่า  ตามเรื่องที่
44,0005,002,เป็นมาท่านไม่ต้องอาบัติ  แต่ท่านยอมแสดงเพราะเชื่อพระเถระทั้งหลาย
44,0005,003,ดังนี้.  
44,0005,004,อ.  ๒๔๖๘
44,0005,005,ถ.  การทำสังคายนา  ย่อมเป็นเหตุให้พระศาสนาตั้งอยู่ถาวรได้
44,0005,006,ประการหนึ่ง  แต่เพียงเท่านั้นน่าจะยังไม่พอ  จะต้องประกอบด้วยเหตุ
44,0005,007,อะไรอีก  จึงจะทำให้พระศาสนาเจริญถาวรสืบไป.
44,0005,008,ต.  ต้องประกอบด้วยเหตุ  คือภิกษุสามเณรตั้งใจศึกษาเล่าเรียน
44,0005,009,พระศาสนานั้นโดยเอื้อเฟื้อ  เมื่อมีความรู้แล้ว  ตนเองก็ต้องปฏิบัติตาม
44,0005,010,และถ้าสามารถก็แนะนำสั่งสอนผู้อื่นต่อไป.
44,0005,011,ท.  ๒๔๗๙
44,0005,012,ถ.  พระพุทธศาสนายั่งยืนสืบมาจนบัดนี้   ด้วยอาการอย่างไร ?
44,0005,013,ต.  พระพุทธศาสนายั่งยืนมาจนบัดนี้  ด้วยบริษัท  ๔  เหล่า  มี
44,0005,014,พระเจ้าแผ่นดินเป็นอัครศาสนูปถัมภกช่วยกันบริหารสืบมา  ด้วยอาการ
44,0005,015,ทำสังคายนาเป็นคราว ๆ  และนับถือปฏิบัติเนื่องโดยลำดับมาจนทุกวันนี้.
44,0005,016,ท.  ๒๔๖๖
44,0005,017,ถ.  พระสงฆ์เป็นผู้มีหน้าที่สืบอายุพระพุทธศาสนาโดยตรง  นอก
44,0005,018,จากหน้าที่ร้อยกรองพระธรรมวินัย  ซึ่งเรียกว่าสังคายนาแล้ว  จะพึงมี
44,0005,019,หน้าที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวินัยอย่างไรอีก  เพื่อพระธรรมวินัยจะได้
44,0005,020,เจริญถาวรสืบไป ?
44,0005,021,ต.  คือศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยแล้วและปฏิบัติตาม  ถ้ามี