Book,Page,LineNumber,Text
43,0012,001,จึงกลับความเห็นใหม่  หันมาติดในลัทธิอัตตกิลมถานุโยค  ซึ่งเป็นลัทธิ
43,0012,002,ที่เขานิยมกันในสมัยนั้นต่อไปอีก  ครั้นพระองค์ทรงเลิกทำทุกรกิริยาเสีย
43,0012,003,ก็เลยสันนิษฐานว่าไม่เป็นผลสำเร็จแน่  จึงเกิดเบื่อหน่ายและทิ้งไปเสีย
43,0012,004,แต่พระคันถรจนาจารย์แสดงเหตุข้อนี้ไว้ว่า  เป็นธรรมดานิยมให้
43,0012,005,ท่านมาพบและอุปัฏฐากในเวลาทรงทำทุกรกิริยา  เพื่อจะได้เป็นพยาน
43,0012,006,เมื่อถึงคราวจะทรงแสดงพระธรรมเทศนาคัดค้านอัตตกิลมถานุโยคจะได้
43,0012,007,ใช้เป็นพยานว่า  พระองค์ได้ทรงเคยทำมาแล้ว  หาสำเร็จประโยชน์
43,0012,008,จริงไม่  ครั้นถึงคราวต้องการวิเวก  บันดาลให้สิ้นภักดีพร้อมด้วย
43,0012,009,ภิกษุสหจรพากันหนีไปเสีย  ดังนี้.
43,0012,010,๒๐/๘/๗๐
43,0012,011,ถ.  เมื่อท่านได้อุปสมบทแล้ว  ได้เป็นพระอุปัชฌายะบวชใคร
43,0012,012,บ้าง ?  สัทธิวิหาริกของท่านนั้น  เกี่ยวข้องกับท่านอย่างไร ?  และมี
43,0012,013,ชื่อเสียงในทางไหน ?
43,0012,014,ต.  ได้เป็นพระอุปัชฌายะบวชปุณณมาณพบุตรนางมันตานี.  เกี่ยว
43,0012,015,เป็นหลาน.  ท่านมีชื่อเสียงในทางเห็นธรรมกถึก  จนถึงพระศาสดา
43,0012,016,ทรงยกย่องในทางนั้น.
43,0012,017,๒๐/๘/๗๐
43,0012,018,ถ.  ธรรมดาผู้เป็นประมุข  เมื่อจะส่งผู้แทนไปทำกิจอันสำคัญ
43,0012,019,ในที่ต่าง ๆ  มักจะเรียกประชุมเพื่อให้โอวาทเป็นการตักเตือนหรือ
43,0012,020,แนะนำก่อนแล้วจึงส่งไป  สมเด็จพระบรมศาสดานับว่าเป็นประมุข
43,0012,021,ของพระสงฆ์  เคยทรงทำเช่นนั้นบ้างหรือไม่ ?  ถ้าเคยทำ  ๆ เมื่อไร ?