Book,Page,LineNumber,Text
30,0006,001,ทำอะไรมักพลั้งพลาด เพราะขาดธรรมมีอุปการะมาก ๒ อย่างนั้น.
30,0006,002,๑๔/๑๑/๒๔๖๒
30,0006,003,ถ.  ตามธรรมดาของบุคคลที่ดี เมื่อใครมีอุปการะแก่ตนแล้ว 
30,0006,004,ก็เป็นผู้รู้คุณของผู้นั้น และตอบแทนตามโอกาสที่จะทำได้ สติและ
30,0006,005,สัมปชัญญะ ท่านกล่าว่าเป็นธรรมที่มีอุปการะมาก เมื่อเช่นนั้น
30,0006,006,เราจึงพึงตอบแทนคุณธรรม ๒ อย่างนั้นโดยอาการอย่างไร ?
30,0006,007,ต. เราจึงพึงตอบแทนคุณธรรม ๒ อย่างนั้น โดยอาการคือ 
30,0006,008,ประกอบให้มีขึ้นในตน เช่นในเวลาจะทำ จะพูด จะคิด ก็ไม่ปล่อย
30,0006,009,ปละสติสัมปชัญญะ ใช้สติสัมปชัญญะเป็นเครื่องควบคุมรักษา ให้
30,0006,010,เป็นประดุจพี่เลี้ยงนางนม ผู้ที่คอยดูแลระวังรักษาดูแลทารก อนึ่ง ไม่พึง
30,0006,011,นำธรรม ๒ ประการนั้นไปใช้ในทางที่ผิด ควรใช้ควบคุมจิตให้ตั้ง
30,0006,012,มั่น เมื่อกระทำได้อย่างนี้แล จึงจะชื่อว่าเป็นผู้รู้คุณธรรม ๒ อย่าง
30,0006,013,นั้นแล้ว และตอบแทน.
30,0006,014,๒๔๖๙ - ๗๐
30,0006,015,ถ.  ธรรมอะไรท่านจัดว่ามีอุปการะมาก และธรรมอื่นๆ  นอก
30,0006,016,จากนี้ไม่มีอุปการะมากดอกหรือ ท่านจึงไม่จัดเป็นธรรมมีอุปการะมาก
30,0006,017,ด้วย ?
30,0006,018,ต.  สติสัมปชัญญะ ท่านจัดเป็นธรรมมีอุปการะมาก ธรรม
30,0006,019,เหล่าอื่นที่นอกนี้ มีอุปการะเหมือนกัน แต่ไม่สำคัญเหมือนธรรม ๒ 
30,0006,020,ข้อที่กล่าวมานี้ เพราะธรรมเหล่าอื่น เช่นหิริโอตตัปปะ ที่มีชื่อว่า
30,0006,021,เป็นโลกบาล มีอุปการะในการบริหารโลก อิทธิบาท มีอุปการะ