Book,Page,LineNumber,Text
22,0050,001,นตฺถิ เม อชฺฌตฺตํ อุเปกฺขา ย่อมรู้ชัดว่า อุเบกขาสัมโพชฌงค์ไม่
22,0050,002,สมฺโพชฺฌงฺโคติ ปชานาติ มี ณ ภายในจิตของเรา
22,0050,003,ยถา จ อนุปฺปนฺนสฺส อุเปกขา- อนึ่ง ความที่อุเบกขาสัมโพชฌงค์
22,0050,004,สมฺโพชฺฌงฺคสฺส อุปฺปาโท โหติ อันยังไม่เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นด้วย
22,0050,005,ประการใด
22,0050,006,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย
22,0050,007,ยถา จ ปุปฺปนฺนสฺส อุเปกฺขา- อนึ่งความเจริญบริบูรณ์ของอุเบก-
22,0050,008,สมฺโพชฺฌงฺคสฺส ภาวนาปาริปูริ ขาสัมโพชฌงค์ที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อม
22,0050,009,โหติ เป็นด้วยประการใด
22,0050,010,ตญฺจ ปชานาติ ย่อมรู้ชัดประการนั้นด้วย
22,0050,011,อิติ อชฺฌตฺตํ วา ฯ เป ฯ ความแปลเหมือนบทต้น ดูที่หน้า
22,0050,012,อุปาทิยติ ๓๕ บรรทัด ๑๘ ถึง บรรทัด ๓๖
22,0050,013,เอวมฺปิ โข ภิกฺขเว ภิกฺขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุย่อม
22,0050,014,ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ พิจารณาเห็นธรรมในธรรม คือ
22,0050,015,สตฺตสุ โพชฺฌงฺเคสุ โพชฌงค์ ๗ อย่างนี้แล.
22,0050,016,โพชฺฌงฺคปพฺพํ จบข้อกำหนดด้วยโพชฌงค์.
22,0050,017,๕. ปุน จปรํ ภิกฺขเว ภิกขุ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ข้ออื่นมีอยู่อีก
22,0050,018,"ภิกษุ,"
22,0050,019,ธมฺเมสุ ธมฺมานุปสฺสี วิหรติ ย่อมพิจารณาเห็นธรรมในธรรมคือ
22,0050,020,จตูสุ อริยสจฺเจสุ อริยสัจ ๔