Book,Page,LineNumber,Text
17,0050,001,ผู้ไร้ทรัพย์ให้มั่งคั่งสมบูรณ์  ไม่ต้องประพฤติมิจฉาชีพอันจะก่อให้เกิด  
17,0050,002,การเบียดเบียนกันและกัน   หมั่นไต่ถามถึงบาปบุญคุณโทษประโยชน์
17,0050,003,ใช่ประโยชน์  กะสมณพราหมณาจารย์ผู้ทรงคุณธรรม  ละเว้นกิจ
17,0050,004,ที่ให้โทษประกอบแต่กิจที่เป็นประโยชน์  เป็นวัตตสมาทาน  แผ่พระ-
17,0050,005,เดชานุภาพและพระเกียรติคุณไพศาล  ไปทั่วทิศานุทิศ  ไม่มีกษัตริย์
17,0050,006,เจ้านครนั้น ๆ  จะอาจแข่งขันไม่อ่อนน้อม   เสด็จยาตราตุรงคินีแสนยากร
17,0050,007,ไปถึงไหน  ก็ได้ความยอมไปถึงนั่น  ถึงความเป็นพระเจ้าจักรพรรดิราช
17,0050,008,ปกครองมหาปฐพี  มีสมุทรสาครเป็นขอบขัณฑสีมามณฑลได้ราบคาบ
17,0050,009,ด้วยธรรมมิกอุบาย  ไม่ต้องใช้อาญาเคี่ยวเข็ญเป็นเบื้องหน้า  นี้ก็เป็น
17,0050,010,เรื่องปรัมปรา  แต่เป็นข้อสาธกให้เห็นผลแห่งอุบายโกศล  อันเป็น
17,0050,011,เครื่องทวีความเจริญของอำนาจนั้น ๆ ให้ยิ่งขึ้น.
17,0050,012,ในฝ่ายศาสนาธรรม  สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ทรงอาศัย
17,0050,013,พระคุณข้อนี้เป็นที่ตั้ง  เมื่อทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์  ก็อนุวัตรโดยควร
17,0050,014,แก่อัธยาศัยและเวลา  ชนเหล่าใดมีสันดานหนาไปด้วยอกุศล  ก็ทรง
17,0050,015,แสดงทุกจริตและผลของทุจริต  ให้เกิดสังเวชแล้วและละเว้นเสีย  ชน
17,0050,016,เหล่าใดมีสันดานประกอบไปด้วยกุศลก็ทรงแสดงสุจริตและผลขอสุจริต
17,0050,017,ให้เกิดปีติปราโมทย์แล้วและสมาทาน  ชนเหล่าใดมีอธิมุติอ่อน  ก็ทรง
17,0050,018,สั่งสอนด้วยทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์  ชนเหล่าใดมีอธิมุติเป็นปานกลาง
17,0050,019,ก็ทรงสั่งสอนในทางสัมปรายิกัตถประโยชน์  ในเวลาใดมีอธิมุติกล้า
17,0050,020,ก็ตรัสเทศนาด้วยปรมัตถประโยชน์  ในเวลาใดควรจะทรงแสดงธรรม
17,0050,021,เช่นไร   ก็ทรงแสดงตามควรแก่เวลานั้น  ศาสโนวาทของพระองค์