Book,Page,LineNumber,Text
17,0021,001,ทิฏฺเ ธมฺเม จ ปาสํสา สมฺปราโย จ สุคติ๑.
17,0021,002,ความว่า ชนทั้งหลายเหล่าใด ฉลาดในธรรม ย่อมมาคำนับ
17,0021,003,นบนอบผู้เจริญเป็นอาจิณปฏิบัติ ชนเหล่านั้น อันบัณฑิตจะพึง
17,0021,004,สรรเสริญในปัจจุบัน และสัมปรายภพเบื้องหน้าของชนเหล่านั้น ก็เป็น
17,0021,005,สุคติดั่งนี้ ในคาถานี้แสดงวุฑฒบุคคลเป็นสรรพสาธารณะไม่มีจำกัด
17,0021,006,ควรจักประเภทพรรณนาได้เป็น ๓ ชาติวุทฺโฒ ผู้เจริญโดยชาติ ๑
17,0021,007,วยวุฑฺโฒ ผู้เจริญโดยวัย ๑ คุณวุฑฺโฒ ผู้เจริญโดยคุณ ๑. ใน
17,0021,008,วุฑฒบุคคล ๓ ประเภทนั้น ท่านผู้สูงโดยชาติที่มหาชนนับถือว่าเป็น
17,0021,009,ใหญ่ มีกษัตริย์มหาศาลเป็นต้น ชื่อว่า ชาติวุฑฺโฒ ผู้เจริญโดยชาติ
17,0021,010,ผู้ใหญ่โดยกำเนิด ท่านผู้สูงอายุ ชื่อว่า วยวุฑฺโฒ ผู้เจริญโดยวัย
17,0021,011,ผู้ใหญ่โดยอายุกาล ท่านผู้ทรงคุณสมบัติความดีในสันดานมาก ชื่อ
17,0021,012,ว่า คุณวุฑฺโฒ ผู้เจริญโดยคุณ ผู้ใหญ่โดยความดี. วุฑฒบุคคล ๓
17,0021,013,ประเภทนี้ ควรแก่อปจายนกรรม คือ อภิวาทนํ การกราบไหว้
17,0021,014,ปจฺจุฏฺานํ การลุกขึ้นรับ อาสนทานํ การให้อาสนะที่นั่ง มคฺค-
17,0021,015,ทานํ การหลีกทางให้ สกฺการครุการมานนปูชา ทำสักกาเคารพ
17,0021,016,นับถือบูชา เมื่อบุคคลมาเคราพบนอบวุฑฒบุคคลทั้ง ๓ นั้น ด้วย
17,0021,017,อาการมาตรว่าพอเป็นสามีจิกรรม ก็อาจเปลื้องคำครหา และห้าม
17,0021,018,กิริยาไม่สุภาพเสียได้ ทำตนให้เป็นคนมีอัธยาศัยอันงาม ได้นามว่า
17,0021,019,ปริสญฺญู ผู้รู้จักประชุมชน เป็นบุคคลที่บัณฑิตจะพึงสรรเสริญ เมื่อ
17,0021,020,มารำพึงถึงกุศลจริยาสัมมาปฏิบัติของท่านวุฑฒบุคคล อันอำนวยผล