Book,Page,LineNumber,Text
17,0007,001,สมภารเจ้า   เมื่อได้ทรงสดับแล้วทรงพระปัจจเวกขณ์ถึงโดยกำลัง    
17,0007,002,พระปรีชา   ก็จะเกิดพระปีติปราโมทย์มีประมาณมิใช่น้อย  แต่นั้น
17,0007,003,ก็จะตั้งพระราชหฤทัยทรงบำเพ็ญให้บริบูรณ์ยิ่งขึ้น   สิริสวัสดิพิพัฒน-
17,0007,004,ชัยมงคล  ก็จะเกิดมีแด่สมเด็จบรมบพิตรพระราชสมภารเจ้า   ด้วยเหตุ
17,0007,005,ทรงบำเพ็ญพระราชจริยานั้น  ข้อนี้สมด้วยประพันธคาถาที่บัณฑิต
17,0007,006,กล่าวถวายพระมหากษัตริย์เจ้า   ครั้งโบราณกาล  กราบทูลให้ทรง
17,0007,007,พระวิจารณ์ทศพิธราชธรรมที่ทรงบำเพ็ญอยู่ว่า
17,0007,008,<B>อิจฺเจเต  กุสเล  ธมฺเม  	€ิเต  ปสฺสาหิ  อตฺตนิ
17,0007,009,ตโต    เต  ชายเต  ปีติ	โสมนสฺสญฺจนปฺปกํ</B>
17,0007,010,ขอพระองค์ทรงพิจารณาราชธรรมส่วนชอบ  อันตั้งอยู่ในพระองค์ดัง
17,0007,011,นั้น  ๆ เถิด  แต่นั้นพระปีติโสมนัสจะเกิดมีแด่พระองค์มิใช่น้อย  ดังนี้.
17,0007,012,ก็แลพระราชจริยาซึ่งเป็นคุณาภรณอลงกต   สมเด็จบรมบพิตร
17,0007,013,พระราชสมภารเจ้านั้นมีโดยอเนกนัย  พ้นวิสันที่จะพรรณนาในกถา-
17,0007,014,มรรคเพียงกัณฑ์เดียวนี้   จะขอรับพระราชทานบรรยายแต่โดยเอกเทศ.