Book,Page,LineNumber,Text
09,0028,001,โลก  ๓  
09,0028,002,สังขารโลก		โลกคือสังขาร
09,0028,003,สัตวโลก			โลกคือหมู่สัตว์
09,0028,004,โอกาสโลก		โลกคือแผ่นดิน.  
09,0028,005,วิ.  ฉอนุสฺสติ.  ป€ม.  ๒๖๒.
09,0028,006,อธิบาย:   สังขารโลก   ท่านหมายเอาสภาวธรรมอันเป็นไปตาม
09,0028,007,คติแห่งธรรมดา   มีเบญจขันธ์เป็นตัวอย่าง.  สัตวโลก  ได้แก่สังขารมี
09,0028,008,วิญญาณ  สงเคราะห์ทั้งมนุษย์ทั้งดิรัจฉาน.  โอกาสโลก  ได้แก่แผ่นดิน
09,0028,009,อันเป็นที่อาศัยแห่งหมู่สัตว์.   ข้าพเจ้ายังไม่ปลงใจในสังขารโลก.  ศัพท์
09,0028,010,ว่าสังขารในที่อื่น  หมายเอาทั้งสัตว์ทั้งพัสดุอื่น  ไม่ได้หมายเอาสภาว-
09,0028,011,ธรรมที่แยกกระจายออกแล้ว    เมื่อแยกสัตว์ออกเป็นโลกชนิดหนึ่ง
09,0028,012,แล้ว  สังขารโลก   น่าจะได้แก่พวกกระบิลไม้ที่เรียกในภาษามคธว่า
09,0028,013,ภูตคาม  อันเป็นอนุปาทินนกสังขาร  แปลกจากสัตว์โดยอาการไม่มี
09,0028,014,ใจครอง   แปลกจากโอกาสโลกโดยอาการรู้จักเป็นรู้จักตาย.  เมื่อถือ
09,0028,015,เอาความอย่างนี้   โอกาสโลกก็เป็นที่อาศัยของสังขารคือพวกกระบิลไม้
09,0028,016,นั้นด้วย.   อีกอย่างหนึ่ง  ศัพท์ว่าสังขาร   หมายเอาสภาพผู้ปรุงแต่ง
09,0028,017,กล่าวคือกรรมก็มี  ได้ในคำว่า  สงฺขารปจฺจยา  วิญฺาณํ  วิญญาณ
09,0028,018,ย่อมมีเพราะสังขารเป็นปัจจัย  โดยนัยนี้  สังขารโลก   ก็น่าจะได้แก่
09,0028,019,กรรมอันปรุงแต่งสัตวโลกกับโอกาสโลก   อันเป็นที่อาศัยให้เจริญหรือ
09,0028,020,ทราม.  ขอนักธรรมพิจารณาดูเถิด.