Book,Page,LineNumber,Text
08,0041,001,๑๒๑. ปุตฺตา มตฺถิ ธนมตฺถิ อิติ พาโล วิหญฺติ
08,0041,002,อตฺตา หิ อตฺตโน นตฺถิ กุโต ปุตฺตา กุโต ธนํ.
08,0041,003,"คนเขลาคิดว่า เรามีบุตร เรามีทรัพย์ จึงเดือดร้อน, ที่แท้ตน"
08,0041,004,ของตนก็ไม่มี จะมีบุตร มีทรัพย์ มาแต่ที่ไหนเล่า.
08,0041,005,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๒๓.
08,0041,006,๑๒๒. พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร ปุพฺพาจริยาติ วุจฺจเร
08,0041,007,อาหุเนยฺยา จ ปุตฺตานํ ปชาย อนุกมฺปกา.
08,0041,008,มารดาบิดา ท่านว่าเป็นพรหม เป็นบุรพาจารย์ เป็นที่นับถือ
08,0041,009,ของบุตร และเป็นผู้อนุเคราะห์บุตร.
08,0041,010,(โสณโพธิสตฺต) ขุ. ชา. สตฺตติ. ๒๗/๖๖.
08,0041,011,"๑๒๓. มธุวา มญฺตี พาโล ยาว ปาปํ น ปจฺจติ,"
08,0041,012,ยทา จ ปจฺจตี ปาปํ อถ ทุกขํ นิคจฺฉติ.
08,0041,013,"ตราบเท่าที่บาปยังไม่ให้ผล คนเขลายังเข้าใจว่ามีรสหวาน, แต่"
08,0041,014,บาปให้ผลเมื่อใด คนเขลาย่อมประสบทุกข์เมื่อนั้น.
08,0041,015,(พุทฺธ) ขุ. ธ. ๒๕/๒๔.