Book,Page,LineNumber,Text
08,0011,001,<B>๓๑.  อปฺปมาณํ  หิตํ  จิตฺตํ			ปริปุณฺณํ  สุภาวิตํ
08,0011,002,ยํ   ปมาณํ  กตํ  กมฺมํ		น  ตํ  ตตฺราวสิสฺสติ.</B>    
08,0011,003,"จิตเกื้อกูลที่อบรมบริบูรณ์ดีแล้ว  เป็นจิตหาประมาณมิได้,  กรรม"
08,0011,004,ใดที่ทำแล้วพอประมาณ  กรรมนั้นจักไม่เหลือในจิตนั้น. 
08,0011,005,(อรกโพธิสตฺต)						ขุ.  ชา.  ทุก.  ๒๗/๕๙.
08,0011,006,<B>๓๒.  อานาปานสฺสติ  ยสฺส		อปริปุณฺณา  อภาวิตา
08,0011,007,กาโยปิ  อิญฺชิโต  โหติ		จิตฺตมฺปิ  โหติ  อิญฺชิตํ.</B>
08,0011,008,"สติกำหนดลมหายใจเข้าออก   อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์,  ทั้ง"
08,0011,009,กายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่นไหว.
08,0011,010,(สารีปุตฺต)						ขุ.  ปฏฺ.  ๓๑/๒๕๐.
08,0011,011,<B>๓๓.  อานาปานสฺสติ   ยสฺส 		ปริปุณฺณา  สุภาวิตา
08,0011,012,กาโยปิ  อนิญฺชิโต  โหติ  	จิตฺตมฺปิ  โหติ  อนิญฺชิตํ.</B>
08,0011,013,"สติกำหนดลมหายใจเข้าออก  อันผู้ใดอบรมบริบูรณ์ดีแล้ว,  ทั้ง"
08,0011,014,กายทั้งจิตของผู้นั้นก็ไม่หวั่นไหว.
08,0011,015,(สารีปุตฺต)						ขุ.  ปฏิ.  ๓๑/๒๕๐.