Book,Page,LineNumber,Text
05,0005,001,บิณฑบาต  ณ  เมืองเวสาลีแล้ว   ครั้นปัจฉาภัตกลับจากบิณฑบาต   
05,0005,002,ดำรัสสั่งให้พระอานนท์ถือเอาผ้านิสีทนะสำหรับรองนั่ง  เสด็จไปยัง
05,0005,003,ปาวาลเจดีย์   เพื่อสำราญอยู่  ณ  กลางวัน  พระอานนทเถรเจ้าลาดผ้า
05,0005,004,นิสีทนะถวาย  ณ  ร่มพฤกษาแห่งหนึ่ง  พระองค์เสด็จนั่งลงแล้ว  พระ
05,0005,005,อานนทเถรเจ้าเข้าไปถวายบังคม  นั่ง  ณ  ที่ควรข้างหนึ่ง.   สมเด็จพระ
05,0005,006,ผู้มีพระภาคเจ้า  ประสงค์จะให้พระอานนท์กราบทูลอาราธนา  เพื่อจะ
05,0005,007,ดำรงอยู่ชั่วอายุกัปหนึ่ง  หรือเกินกว่าอายุกัปนั้น  พระองค์จึงทำ
05,0005,008,นิมิตอันชัด  แสดงอานุภาพแห่งอิทธิบาทภาวนาว่า  สามารถจะให้ท่าน
05,0005,009,ผู้ได้เจริญดำรงอยู่อายุกัปหนึ่ง  หรือเกินกว่าอายุกัป  ได้ตรัสโอภาส
05,0005,010,ปริยายนิมิตอันชัดดังนั้นถึง  ๓  หน  มารเข้าดลใจพระอานนท์เสีย  จึง
05,0005,011,ไม่สามารถจะรู้ความแล้วได้สติอาราธนาฉะนั้น.  พระสุคตเจ้าจึงทรง
05,0005,012,ขับพระอานนท์เสียจากที่นั้น  พระอานนท์ถวายบังคมทำประทักษิณ
05,0005,013,แล้วไป  นั่ง  ณ  ร่มไม้แห่งหนึ่ง  ไม่ไกลนักแต่พระโลกนาถ.
05,0005,014,ครั้นพระอานนท์หลีกไปแล้วไม่ช้า  มารเข้าไปเฝ้าแล้ว  ยกเนื้อ
05,0005,015,ความแต่ปางหลัง  ครั้งแรกได้ตรัสรูปอภิสัมโพธิญาณ  ประทับควงไม้
05,0005,016,"อชปาลนิโครธนั้น  ได้ตรัสว่า  ""บริษัททั้ง  ๔   เหล่า  ภิกษุ  ภิกษุณี"
05,0005,017,อุบาสก  อุบาสิกา   ยังไม่ฉลาดอาจแสดงธรรมย่ำยีปรับปวาทโดย
05,0005,018,สหธรรม   และพรหมจรรย์ยังไม่ประกาศแพร่หลายบริบูรณ์ด้วยดี
05,0005,019,สำเร็จประโยชน์แก่ประชุมชนเป็นอันมาก   ทั้งเทพดามนุษย์เพียงใด
05,0005,020,ยังจักไม่ปรินิพพานก่อนเพียงนั้น   ดังนี้. บัดนี้ ปริสสมบัติ  และ