Book,Page,LineNumber,Text
02,0039,001,๒๓๖. จาคมนุพฺรูเหยฺย. 
02,0039,002,พึงเพิ่มพูลความสละ.
02,0039,003,ม.  อุป.  ๑๔/๔๓๖.
02,0039,004,๒๓๗. สนฺติเมว  สิกฺเขยฺย.
02,0039,005,พึงศึกษาความสงบนั่นแล.
02,0039,006,นัย-ม.  อุป.  ๑๔/๔๓๖.
02,0039,007,๒๓๘. โลกามิสํ  ปชเห  สนฺติเปกฺโข.
02,0039,008,ผู้เพ่งสันติ  พึงละอามิสในโลกเสีย.
02,0039,009,"สํ.  ส.  ๑๕/๓, ๗๗, ๙๐."
02,0039,010,๒๓๙. ตํ  คณฺเหยฺย  ยทปณฺณกํ.
02,0039,011,สิ่งใดไม่ผิด  พึงถือเอาสิ่งนั้น.
02,0039,012,ขุ.  ชา.  เอก.  ๒๗/๑.
02,0039,013,๒๔๐. สมฺมุขา  ยาทิสํ  จิณฺณํ    ปรมฺมุขาปิ  ตาทิสํ.
02,0039,014,ต่อหน้าประพฤติเช่นใด  ถึงลับหลังก็ให้ประพฤติเช่นนั้น.
02,0039,015,ส.  ส.
02,0039,016,๒๔๑. อปฺปโต  โน  จ  อุลฺลเป.
02,0039,017,เมื่อยังไม่ถึง  ไม่ควรพูดอวด.
02,0039,018,ส.  ส.
02,0039,019,๒๔๒. สนาถา  วิหรถ  มา  อนาถา.
02,0039,020,ท่านทั้งหลายจงมีที่พึ่งอยู่เถิด  อย่าไม่มีที่พึ่งอยู่เลย.
02,0039,021,นัย.  องฺ.  ทสกฺ  ๒๔/๒๕.