Book,Page,LineNumber,Text
02,0018,001,๑๐๕. โกธชาโต  ปราภโว.
02,0018,002,ผู้เกิดความโกรธแล้ว  เป็นผู้ฉิบหาย.
02,0018,003,องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๑๐๐. 
02,0018,004,๑๐๖. โกธํ  ทเมน  อุจฺฉินฺเท.
02,0018,005,พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ.
02,0018,006,นัย.  องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๑๐๐.
02,0018,007,๑๐๗. โกธํ  ปญฺาย  อุจฺฉินฺเท.
02,0018,008,พึงตัดความโกรธด้วยปัญญา.
02,0018,009,นัย-องฺ.  สตฺตก.  ๒๓/๑๐๐.
02,0018,010,๑๐๘. มา  โกธสฺส  วสํ  คมิ.
02,0018,011,อย่าลุอำนาจความโกรธ.
02,0018,012,ขุ.  ชา.  ทุก.  ๒๗/๖๙.