Book,Page,LineNumber,Text
33,0043,001,<B>สิกขาบทที่  ๖  รู้อยู่ว่า  มีผู้อยู่ก่อน  แกล้งนอนเบียด.</B> 
33,0043,002,๑.  นอนเบียด  หรือนอนแทรกแซง  คือ  นอนใกล้เคียงทางเข้า
33,0043,003,ทางออกในกุฎีสงฆ์  ต้องปาจิตตีย์.   ในที่อื่นนอกจากที่ของตน  เช่น
33,0043,004,โคนไม้  ต้องทุกกฏ.
33,0043,005,๒.  นอนเบียด  นอนแทรกแซง  ในที่ของตนเอง  ไม่ต้องอาบัติ.
33,0043,006,๓.  ถ้ามีเหตุจำเป็น  นอนเบียด  นอนแทรกแซง  ในที่ทุกแห่ง
33,0043,007,ไม่ต้องอาบัติ.
33,0043,008,การบัญญัติข้อนี้  เพื่อให้สิทธิแก่ผู้เข้าอยู่ก่อน.
33,0043,009,<B>สิกขาบทที่  ๗  โกรธเคืองภิกษุอื่น.</B>
33,0043,010,ฉุดคร่า  หรือใช้ให้ฉุดคร่า  ไล่ออกจากกุฎีสงฆ์  ต้องปาจิตตีย์.
33,0043,011,ขน  หรือใช้ให้ขนบริขารออก  ต้องทุกกฏ.
33,0043,012,"<B>สิกขาบทที่  ๘,  สิกขาบทที่  ๙</B>"
33,0043,013,"ดูในวินัยมุข  เล่ม  ๑  หน้า  ๑๓๖,  ๑๓๗  พิมพ์ครั้งที่  ๓๓/๒๕๒๖."
33,0043,014,<B>สิกขาบทที่  ๑๐  รู้ว่าน้ำมีตัวสัตว์  เอารดหญ้า  หรือดิน.</B>
33,0043,015,<B>ตัวสัตว์</B>  ในที่นี้  หมายเอาตัวสัตว์เล็ก ๆ  ที่อาศัยอยู่ในน้ำ  เช่น
33,0043,016,ลูกน้ำ.
33,0043,017,ภิกษุรู้อยู่ว่า  ในน้ำนั้นมีตัวสัตว์  เอารดหญ้าหรือดิน  ต้องปาจิตตีย์
33,0043,018,ถ้าไม่รู้ไม่ต้องอาบัติ.
33,0043,019,โอวาทวรรคที่  ๓
33,0043,020,โอวาทวรรคมีเนื้อความกระจ่างอยู่แล้ว.