Book,Page,LineNumber,Text
46,0041,001,"ฎีกามหาสีหนาทสูตรว่า "" บทว่า นาติกฺกมาม ความว่า เรา"
46,0041,002,ทั้งหลายย่อมไม่ประพฤติล่วงใจ คือ ไม่ล่วงใจในฐานที่ไม่พึงถึงบ้าง
46,0041,003,ในหญิงอื่น ๆ บ้าง. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาค จึงตรัสว่า อฺตฺร
46,0041,004,"ตาหิ."" "
46,0041,005,[ วิริยะชื่อว่าพรหมจรรย์ ]
46,0041,006,[๕๐๒] วิริยะ ( เพียร ) ชื่อว่าพรหมจรรย์ ในโลมหังสสูตร๑
46,0041,007,"กล่าวคือ มหาสีหนาทสูตรว่า "" สารีบุตร ก็เราจำได้ว่า เราประพฤติ"
46,0041,008,"พรหมจรรย์ประกอบด้วยองค์ ๔ ย่อมเป็นผู้มีตบะแล."""
46,0041,009,"[๕๐๓] อรรถกถา๒โลมหังสสูตรนั้นว่า "" วิริยะทรงประสงค์ว่า"
46,0041,010,พรหมจรรย์ ในคำ พฺรหฺมจริยํ จริตฺวา นั้น. จริงอยู่ สูตรนี้
46,0041,011,นั่นแล เป็นสถานแห่งพรหมจรรย์คือวิริยะมาแล้ว. พรหมจรรย์นี้นั้น
46,0041,012,ตรัสว่า ประกอบด้วยองค์ ๔. เพราะพรหมจรรย์ ๔ อย่างที่ทำ
46,0041,013,ได้ยาก อันพระองค์ทรงทำแล้ว ในอัตภาพนั้น. คำว่า สุทํ ในคำ
46,0041,014,ว่า ตปสฺสี สุทํ โหมิ เป็นเพียงนิบาต. ความว่า เราย่อมเป็นผู้
46,0041,015,"อาศัยตบะ."""
46,0041,016,"ฎีกาโลมหังสสูตรนั้นว่า "" อธิบายว่า สูตรนี้นั่นแล เป็นอาคต-"
46,0041,017,สถาน. เนื้อความว่า ในพระพุทธวจนะ คือ ปิฎก ๓ สุตตบทนี้นั่นแล
46,0041,018,เป็นสถานแห่งพรหมจรรย์คือวิริยะมาแล้ว. จริงอยู่ วิริยะเป็นอุดม
46,0041,019,ในอารมณ์นั้น คือถึงความอุกฤษฏ์อย่างยิ่ง และเป็นเหตุแห่งความ
46,0041,020,ประพฤติเช่นนั้น เพราะเหตุนั้น วิริยะ พระอรรถกถาจารย์ จึงกล่าว
46,0041,021,
46,0041,022,๑. ม. ม. ๑๒/๑๕๕. ๒. ป. สู. ๒/๕๗.