Book,Page,LineNumber,Text 46,0027,001,ทั้งหลาย ประกอบด้วยการพิจารณาตามสมควร. การพิจารณาทั้งหลาย 46,0027,002,อันมีความขมักเขม้นนั้นเป็นมูล พึงทราบว่า เหตุปรารภความเพียร 46,0027,003,"๘ อย่าง.""" 46,0027,004,[๔๘๗] บุคคลทราบเหตุของผู้เกียจคร้านและเหตุปรารภความ 46,0027,005,เพียรทั้ง ๒ นั้นด้วยเหตุ ๘ อย่าง ดังบรรยายมาฉะนี้แล้ว พึงละความ 46,0027,006,เป็นผู้เกียจคร้าน ทำความเพียร. และเมื่อจะทำ ควรทำความเพียรนั้นให้ 46,0027,007,ประกอบด้วยองค์ ๔. ก็ความเพียรมีองค์ ๔ มาแล้วในปฐมวรรคแห่ง 46,0027,008,ปฐมปัณณาสก์ ในทุกนิบาต อังคุตตรนิกาย. สมดังที่พระผู้มีพระภาค 46,0027,009,"ตรัสไว้ในทุกนิบาต อังอุตตรนิกายนั้นว่า "" ภิกษุทั้งหลาย ได้ยินว่า เรามี" 46,0027,010,ความเพียรไม่ถอยกลับ เริ่มตั้งความเพียรไว้ด้วยมนสิการว่า 46,0027,011,""" หนัง เอ็น และกระดูก จงเหลืออยู่ก็ตามที;" 46,0027,012,เนื้อและเลือดในกายของเราทั้งหมดนั้น จงเหือด 46,0027,013,แห้งไปเถิด. 46,0027,014,ยังไม่บรรลุผลที่บุคคลพึงบรรลุได้ด้วยเรี่ยวแรงของบุรุษ ด้วยความ 46,0027,015,เพียรของบุรุษ ด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักไม่หยุดความ 46,0027,016,"เพียรเสีย."" ภิกษุทั้งหลาย ปัญญาเครื่องตรัสรู้อันเรานั้นบรรลุแล้วด้วย" 46,0027,017,"ความไม่ประมาท, ธรรมอันเป็นแดนเกษมจากโยคะอันยอดเยี่ยม อัน" 46,0027,018,"เราบรรลุแล้วด้วยความไม่ประมาท, ภิกษุทั้งหลาย แม้ถ้าพวกเธอพึง" 46,0027,019,เป็นผู้มีความเพียรอันไม่ถอยหลัง เริ่มตั้งความเพียรด้วยมนสิการว่า 46,0027,020,"""หนัง เอ็น และกระดูก จงเหลืออยู่ก็ตามที;" 46,0027,021, 46,0027,022,๑. องฺ. ทุก. ๒๐/๖๔.