Book,Page,LineNumber,Text 46,0019,001,แก่พระราชบิดา. มีคำอธิบายว่า พระนางจันทวดีนี้ ทำสมณะผู้มี 46,0019,002,ตบะสูงนี้ ผู้ชื่อว่าฤษี เพราะเป็นผู้แสวงหาคุณทั้งหลายมีศีลเป็นต้น 46,0019,003,ให้เป็นผู้ไม่มีศีล บูชายัญชื่อว่าวาช๑เปยย เพื่อประโยชน์แก่พระราชบิดา 46,0019,004,"เพราะฉะนั้น ปราชญ์พึงรู้คำนั้นว่า ""หญิงทั้งหลายมีกำลังยิ่งกว่ากำลัง."";" 46,0019,005,[๔๘๒] ในกาลนั้น ดาบส เงื้อพระขรรค์แก้วขึ้น โดยประสงค์ 46,0019,006,"ว่า ""จักประหารช้างมงคลที่คอ."" ช้างเห็นกิริยานั้น ถูกมรณภัย" 46,0019,007,"คุกคาม ก็ร้องขึ้นดังลั่น, แม้ช้าง ม้า และโคอุสภะที่เหลือ ได้ยินเสียง" 46,0019,008,ของช้างนั้น ก็พากันร้องขึ้น. แม้มหาชนก็ร้องขึ้น. ดาบสได้ฟังเสียง 46,0019,009,นั้นแล้วถึงความสลดใจ แลดูชฎาเป็นต้นของตน เป็นผู้มีความเดือด 46,0019,010,"ร้อน ดำริว่า "" กรรมอันลามก ไม่สมควรแก่เราหนอ "" ดังนี้แล้ว ยัง" 46,0019,011,หิริและโอตตัปปะให้กลับตั้งขึ้นในขณะนั้นนั่นเอง พิจารณากสิณแล้ว ยัง 46,0019,012,ฌานแม้ที่เสื่อมฉิบหายแล้วให้กลับเกิดขึ้น นั่งขัดสมาธิในอากาศ แสดง 46,0019,013,ธรรมแด่พระราชา กล่าวสอนเสร็จแล้ว สั่งให้คนทำลายหลุมยัญพิธี 46,0019,014, 46,0019,015,๑.ในโบราณกรัชกาล ใช้สังคหวัตถุ ๔ คือ สสฺสเมธํ ความเป็นผู้ฉลาดในข้าวกล้า คือถือเอา 46,0019,016,ส่วนที่ ๑๐ แต่ข้าวกล้าที่สำเร็จแล้ว. ปุริสเมธํ ความเป็นผู้ฉลาดในบุรุษ คือให้ข้าวและบำเหน็จ 46,0019,017,ทุก ๖ เดือนแก่มหาโยธา. สมฺมาปาสํ กิจดุจคล้องน้ำใจประชาชนผู้ขัดสน คือให้ทรัพย์พัน ๑ 46,0019,018,หรือ ๒ พัน เพื่อเจริญส่วยภาษี เว้นให้ ๓ ปี. วาชเปยฺยํ กล่าววาจาที่ควรดื่มไว้ ในใจ คือ 46,0019,019,กล่าวคำที่อ่อนหวาน. เมื่อประพฤติได้ดังนี้ต่างก็อยู่เป็นสุข ชื่อว่า นิรคฺคฬํ มีลิ่มอันออกแล้ว เพราะ 46,0019,020,ไม่ต้องลงลิ่มสลักประตูเรือน. ครั้นรัชกาลพระเจ้าโอกกากราช พราหมณ์ทั้งหลายบัญญัติมหายัญ ๕ 46,0019,021,ยกเลิกสังคหวัตถุ ๔ นั้นเสีย. มหายัญ ๕ คือ อสฺสเมโธ ยัญมีอันฆ่าซึ่งม้า. ปุริสเมโธ 46,0019,022,ยัญมีอันฆ่าซึ่งบุรุษ นิรคฺคโฬ ยัญมีลิ่มสลักอันออกแล้ว เพราะได้บริจาคสมบัติของตนทั้งหมด. 46,0019,023,สมฺมาปาโส ยัญอันมีสอดท่อนไม้ในช่องแอก. วาชเปยฺโย ยัญมีอันดื่มซึ่งวาชะคือเนยใส น้ำผึ้ง 46,0019,024,ที่เสกด้วยมนต์.