Book,Page,LineNumber,Text
45,0048,001,ไม่ดีก็ตาม    เธอย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยจีวรนั้นเท่านั้น      ไม่ 
45,0048,002,ปรารถนาจีวรอื่น   แม้จะได้   ก็ไม่รับ   อาการของภิกษุนั้นนี้    ชื่อว่า
45,0048,003,ยถาลาภสันโดษ   ( ยินดีตามที่ได้ )  ในจีวร.   ก็ถ้าว่า  ภิกษุเป็นผู้อาพาธ
45,0048,004,เมื่อห่มจีวรหนักย่อมค่อมหรือลำบาก   เธอเปลี่ยนจีวรที่หนักนั้น  กับ
45,0048,005,ภิกษุผู้ชอบพอกัน   แล้วยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยจีวรเบา  ชื่อว่า  เป็น
45,0048,006,ผู้สันโดษแท้.  อาการของภิกษุนั้นนี้  ชื่อว่า  ยถาพลสันโดษ  ( ยินดีตาม
45,0048,007,"กำลัง )   ในจีวร.  ภิกษุอื่นอีก  เป็นผู้ได้ปัจจัยอันประณีต,   บรรดา"
45,0048,008,ปัจจัยมีบาตรและจีวรเป็นต้น  เธอได้จีวรที่มีค่ามากผืนในผืนหนึ่งแล้ว
45,0048,009,"คิดว่า    "" จีวรนี้   สมควรแก่พระเถระทั้งหลายผู้บวชนาน  จีวรนี้"
45,0048,010,"สมควรแก่ภิกษุทั้งหลายผู้เป็นพหุสูต ""     แล้วถวายจีวรมีค่ามากนั้นแก่"
45,0048,011,พระเถระหรือภิกษุผู้พหุสูตเหล่านั้น    แล้วเสาะหาผ้าไม่มีชายแต่ที่ไหน ๆ
45,0048,012,คือ  แต่กองหยากเยื้อ   หรือแต่ป่า  ด้วยตน  แม้ทำสังฆาฏิด้วยผ้าไม่มี
45,0048,013,"ชายเหล่านั้น   ใช้สอยอยู่   ย่อมเป็นผู้ชื่อว่า   สันโดษแท้,   อาการของภิกษุ"
45,0048,014,นั้นนี้   ชื่อว่า  ยถาสารูปปสันโดษ   ( ยินดีตามสมควร )   ในจีวร.
45,0048,015,อนึ่ง  ภิกษุในธรรมวินัยนี้  ได้บิณฑบาตเศร้าหมอง   หรือประณีต
45,0048,016,เธอย่อมยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยบิณฑบาตนั้นเท่านั้น    ไม่ปรารถนา
45,0048,017,"บิณฑบาตอื่น    ถึงจะได้ก็ไม่รับ,    อาการของภิกษุนั้นนี้   ชื่อว่า"
45,0048,018,"ยถาลาภสันโดษ   ในบิณฑบาต.   ก็ถ้าว่า   ภิกษุเป็นผู้อาพาธ,  บริโภค"
45,0048,019,บิณฑบาตที่เศร้าหมองแล้ว   ย่อมถึงความแสลงโรคอย่างหนัก   เธอ
45,0048,020,ถวายบิณฑบาตนั้นแก่ภิกษุผู้ชอบพอกัน   แล้วบริโภคเนยใส  นมส้ม
45,0048,021,น้ำผึ้ง  และนมสดเป็นต้น   จากมือของภิกษุผู้ชอบพอกันนั้น   แม้ทำ