Book,Page,LineNumber,Text
45,0021,001,พระองค์พร้อมด้วยพระโอรสและพระมเหสี  ทรงซ่อนอยู่ในป่าใกล้เวสส-
45,0021,002,คิรีวิหารในมลัยประเทศ. 
45,0021,003,ครั้งนั้น   พระเถระองค์หนึ่งชื่อว่ากุธิกกลมหาติสสะ   ผู้เป็นกุลุปกะ
45,0021,004,ของพระองค์   ได้ถวายพระกระยาหารแด่พระราชา.    เพราะเหตุนั้น
45,0021,005,พระมหานามเถระ  จึงกล่าวคำเป็นคาถาไว้ในปริเฉทที่  ๓๔  แห่งคัมภีร์
45,0021,006,มหาวงศ์ว่า
45,0021,007,"<B>"" ก็พระกุธิกกลมหาติสสเถระ      ได้พบพระเจ้า"
45,0021,008,ปิตุราช   ในป่าใกล้เวสสคิรีวิหารนั้นแล้ว   ได้เว้น
45,0021,009,อนามัฏฐบิณฑบาตทานแล้ว   ถวายพระกระยาหาร
45,0021,010,"( แด่ท้าวเธอ ).""</B>"
45,0021,011,[ แก้อรรถ ]
45,0021,012,บรรดาบทเหล่านั้น   สองบทว่า  <B>ตหึ   ตุ   ตํ</B>   คือ  พบพระราชา
45,0021,013,นั้นในป่าใกล้เวสสคิรีวิหารนั้น.
45,0021,014,บทว่า    <B>ปาทา</B>   คือ   ได้ถวายแม้ซึ่งพระกระยาหาร.   ข้อว่า  <B>อนา-
45,0021,015,มฏฺ€ปิณฺฑทานํ  วิวชฺชิย</B>   ความว่า   การแบ่งส่วนบิณฑะจากบิณฑบาต
45,0021,016,ที่เป็นสัทธาไทยอันเขาถวาย  เพื่อประโยชน์แก่ตน  ให้แก่พวกคฤหัสถ์
45,0021,017,ก่อนนั่นแล   ชื่อว่า   อนามัฏฐบิณฑบาต   เว้นอนามัฏฐบิณฑบาตทาน
45,0021,018,นั้นเสีย.  อธิบายว่า  ตนเองงดเสีย  เพราะใคร่ต่อสิกขา   แล้วได้ถวาย
45,0021,019,พระกระยาหารแด่พระราชา.
45,0021,020,[๒๗๙]   ส่วนพระราชา  ประทับรวบรวมพลอยู่ในที่นั้น  ๆ  ใน
45,0021,021,มลัยประเทศ   ได้อมาตย์  ๘  นาย   มีกวิสีสอมาตย์และอุตติยอมาตย์