Book,Page,LineNumber,Text
45,0016,001,""" ธรรมดามนุษย์ผู้ให้ปัจจัย ๔  เมื่อเราทำการสงเคราะห์อยู่อย่างนี้   จัก "
45,0016,002,"เลื่อมใสทำอุปการะบ่อย  ๆ.  แม้วัตถุของสงฆ์  ก็ควรให้แก่พวกโจรได้. """
45,0016,003,"[๒๗๕]   ฎีกา<SUP>๑</SUP>เภสัชชกรณวัตถุนั้นว่า  "" บิณฑบาตอันภิกษุได้มา"
45,0016,004,จากมือของคนที่มิใช่บรรพชิต   มีส่วนเลิศอันตนหรือบรรพชิตอื่นยังมิได้
45,0016,005,"จับต้อง   ชื่อว่า   อนามัฏฐบิณฑบาต. """
45,0016,006,"นวฎีกา    ว่า   "" บิณฑบาต    มีส่วนเลิศอันภิกษุยังมิได้จับต้อง,"
45,0016,007,อธิบายว่า   อันใคร  ๆ  ยังมิได้บริโภค   ชื่อว่า   อนามัฏฐบิณฑบาต.
45,0016,008,บทว่า   <B>ถาลเก</B>    ได้แก่   ในภาชนะที่ทำด้วยสำริดเป็นต้น    เป็นของ
45,0016,009,"สงฆ์.   แม้บาตร  ท่านก็สงเคราะห์เข้าในคำนี้ด้วย.  ด้วยคำว่า ""ไม่ควร"""
45,0016,010,"นี้   พระอรรถกถาจารย์   แสดงว่า  "" เป็นทุกกฏ. """
45,0016,011,"ฎีกา<SUP>๒</SUP>เภสัชชกรณวัตถุนั้นว่า  "" บทว่า  <B>ทามริกโจรสฺส</B>  ได้แก่"
45,0016,012,"โจรมีชื่อเสียงผู้ปรารถนาราชสมบัติ.   ในคำว่า  ""เรื่องแห่งพระเจ้าโจรนาค"""
45,0016,013,นี้   พึงทราบข้อความต่อไปนี้ :-
45,0016,014,"ได้ยินว่า   พระเถระ  คิดว่า  ""  นัยว่า   เมื่อเราให้บิณฑบาตที่เรา"
45,0016,015,"จับต้อง   แด่พระเจ้าโจรนาค   พระองค์ก็จักกริ้ว,    อันจะให้ส่วนเลิศ"
45,0016,016,"ที่เรายังมิได้จับต้องเล่า  ก็ไม่ควร ""  ดังนี้แล้ว   จึงหยิบเอาส่วนบิณฑบาต"
45,0016,017,ด้วยมือข้างที่จับบาตรนั่นเอง    แล้วได้ถวายภัตรในบาตรทั้งหมด.   พระ
45,0016,018,"องค์ทรงพอพระทัยด้วยภัตรนั้น. """
45,0016,019,"[๒๗๖]   อรรถกถา<SUP>๓</SUP>นิกเขปกัณฑ์ว่า    "" ภิกษุผู้ทำปฏิสันถารด้วย"
45,0016,020,
45,0016,021,๑-๒.  สา.  ที.  ๒/๔๒๗.     ๓.  อฏฺ.   สา.    ๕๖๒.