Book,Page,LineNumber,Text
45,0015,001,บิณฑบาตนั้นเป็นของมีราคาตั้งกหาปณะ    ก็ไม่จัดว่าเป็นการยังศรัทธา 
45,0015,002,ไทยให้ตกไป.  ควรให้แม้แก่คนเหล่านี้  คือ   พวกคนอุปัฏฐากมารดาบิดา
45,0015,003,ไวยาวจักร  บัณฑุปลาศ.  บรรดาคนเหล่านั้น   สำหรับปัณฑุปลาศ
45,0015,004,แม้จะใส่ภาชนะให้ก็ควร.   เว้นบัณฑุปลาศนั้นเสีย  จะใส่ภาชนะให้แก่
45,0015,005,คฤหัสถ์เหล่าอื่น  แม้เป็นมารดาบิดา  ไม่ควร.   เพราะเครื่องบริโภคของ
45,0015,006,บรรพชิต  ตั้งอยู่ในฐานเป็นเจดีย์ของพวกคฤหัสถ์.   อนึ่ง   พึงให้ทั้งแก่
45,0015,007,โจรผู้ลือชื่อ   ทั้งแก่อิสรชนผู้มาถึงเข้า.   เพราะเหตุไร ?   เพราะว่า
45,0015,008,"ทั้งโจรทั้งอิสรชนนั้น   แม้เมื่อไม่ให้บิณฑบาต  ก็ย่อมโกรธว่า "" ไม่ให้ """
45,0015,009,"แม้เมื่อจับต้องให้ก็โกรธว่า  ""ให้ของที่เป็นเดน.""   จริงอยู่  ทั้งโจรทั้งอิสรชน"
45,0015,010,นั้น   โกรธแล้ว   ย่อมปลงชีวิตภิกษุเสียก็ได้   ย่อมทำอันตรายแก่พระ
45,0015,011,ศาสนาก็ได้.  และในเรื่องนี้   พึงแสดงเรื่องพระเจ้าโจรนาคผู้ปรารถนา
45,0015,012,ราชสมบัติเสด็จท่องเที่ยวไป  ( เป็นอุทาหรณ์ ).    ผู้ใดผู้หนึ่งมาถึงวิหาร
45,0015,013,จะเป็นคนจร   คนเข็ญใจ  เป็นโจร   หรือเป็นอิสรชน   ภิกษุควรทำปฏิสัน-
45,0015,014,ถารโดยแท้.
45,0015,015,[ วิธีทำปฏิสันถาร ]
45,0015,016,ถามว่า   พึงทำอย่างไร ? ตอบว่า  เห็นอาคันตุกะผู้หมดสะเบียง
45,0015,017,"มาถึงวิหาร  พึงให้น้ำดื่ม   ด้วยคำว่า "" เชิญรับประทานน้ำ ""   ก่อน.   พึง"
45,0015,018,ให้น้ำมันทาเท้า.   อาคันตุกะผู้มาในกาล  พึงให้ข้าวยาคูและภัตร.
45,0015,019,อาคันตุกะผู้มาถึงในเวลาวิกาล   ถ้าข้าวสารมี   พึงให้ข้าวสาร.   ไม่ควร
45,0015,020,"พูดว่า  "" ท่านมาถึงให้คราวมิใช่เวลา  จงไปเสีย. ""  พึงให้ที่นอน.  อย่ามุ่ง"
45,0015,021,หวัง ( อะไร )  เลย  ควรทำกิจทุกอย่าง.  ไม่ควรให้ความคิดเกิดขึ้นว่า