Book,Page,LineNumber,Text
42,0040,001,"นัยน์ตา  ให้ตกลงแทบเท้า.""  "
42,0040,002,"ภิกษุหนุ่ม  กล่าวว่า  "" ท่านจักไม่อาจ. """
42,0040,003,"เธอพูดว่า  "" ถ้าอย่างนั้นท่านจงคอยดู ""   แล้วดีดกรวด  ๓  เหลี่ยม"
42,0040,004,"ก้อนหนึ่งไปข้างหลังหงส์ตัวนั้น.  ก้อนกรวดได้ทำเสียงดัง "" หรุ่ง  ๆ. """
42,0040,005,หงส์เหลียวมาดูแล้ว.   ทันใดนั้นเอง   เธอก็ดีดกรวดกลมก้อนหนึ่งตรง
42,0040,006,นัยน์ตาอีกข้างหนึ่งของหงส์ที่เหลียวมาดูนั้น.   ก้อนกรวดทะลุนัยน์ตา
42,0040,007,แม้อีกข้างหนึ่งไปแล้ว.  หงส์ร้องเสียงลั่น  ตกลงแทบเท้านั่นเอง.  พวก
42,0040,008,ภิกษุทราบความนั้น  จึงทูลแด่พระศาสดา.   พระศาสดาทรงติเตียนภิกษุ
42,0040,009,นั้นโดยอเนกปริยายแล.
42,0040,010,เรื่องภิกษุผู้ฆ่าหงส์  มาในอรรถกถาสาลิตตกชาดก.<SUP>๑</SUP>
42,0040,011,[เรื่องสัฏฐิกูฏเปรต]
42,0040,012,[๑๔๓]  บุรุษคนหนึ่งเรียนศิลปะนั้น  ในสำนักของบุรุษเปลี้ยนั้น
42,0040,013,"นั่นแล.  ครั้งนั้น  บุรุษเปลี้ยสั่งเขาว่า  "" พ่อ  ท่านเมื่อจะทดลองศิลปะ"
42,0040,014,จงตรวจดูใคร ๆ  ที่หามารดาบิดามิได้  ซึ่งเมื่อประหารแล้ว  ไม่มีปรับ
42,0040,015,"สินไหม  เพราะเมื่อฆ่าแม่โค  จะถูกปรับสินไหม  ๑๐๐, เมื่อฆ่าคน"
42,0040,016,"จะถูกปรับสินไหม  ๑๐๐๐.""   เขาห่อกรวดไว้ในพก  ตรวจหาคนเช่นนั้น"
42,0040,017,อยู่  วันหนึ่งเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า  นามว่าสุเนตตะ  กำลังเข้าไปสู่
42,0040,018,"พระนครเพื่อบิณฑบาต  สำคัญว่า  "" ท่านผู้นี้   ไม่มีมารดาบิดา ""  จึง"
42,0040,019,ดีดกรวดหมายช่องหูข้างขวาของท่าน.   ก้อนกรวดเข้าไปแล้ว  ทะลุ
42,0040,020,ออกทางหูซ้าย.   ท่านเกิดทุกขเวทนา   ไม่อาจเที่ยวไปบิณฑบาตได้
42,0040,021,
42,0040,022,๑.  ชาตกฏฺ€กถา  ๒/๒๗๓.