Book,Page,LineNumber,Text 42,0039,001,ขึ้นชื่อว่าศิลปะในโลก บัณฑิตทั้งหลายควรเรียน แม้ด้วยศิลปะเพียง 42,0039,002,"แต่ดีดกรวด บุรุษเปลี้ยก็ยังได้สมบัติ (ถึงเพียง) นี้, จะกำหนดอานิสงส์" 42,0039,003,"ของศิลปะอื่น ๆ อย่างไรได้"" ดังนี้แล้ว เมือจะกล่าวถึงคุณของศิลปะ" 42,0039,004,จึงกล่าวคาถานี้ว่า 42,0039,005,""" ขึ้นชื่อว่าศิลปะ แม้อย่างใดอย่างหนึ่ง ก็" 42,0039,006,ยังประโยชน์ให้สำเร็จได้ ขอพระองค์จงทอด 42,0039,007,พระเนตรดูเถิด บุรุษเปลี้ยได้หมู่บ้านทั้ง ๔ ทิศ 42,0039,008,"ก็เพราะดีดมูลแพะ (เท่านั้น).""" 42,0039,009,[แก้อรรถ] 42,0039,010,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ปสฺส ความว่า ข้าแต่มหาราชเจ้า 42,0039,011,ขอพระองค์จงทอดพระเนตรดูเถิด. บทว่า อชปฺปหาเรน คือ เพราะ 42,0039,012,การดีดมูลแพะ. 42,0039,013,เรื่องบุรุษเปลี้ย จบ. 42,0039,014,[เรื่องภิกษุผู้ฆ่าหงส์] 42,0039,015,[๑๔๒] บุรุษเปลี้ยนั้นนั่นแล บัดนี้เป็นกุลบุตรผู้ฉลาดในศิลปะ 42,0039,016,ดีดกรวดนั่นเอง ในกรุงสาวัตถี วันหนึ่งฟังธรรมแล้วบรรพชา ได้ 42,0039,017,อุปสมบทแล้ว. วันหนึ่งภิกษุนั้นพาภิกษุหนึ่งรูปหนึ่งไปสู่แม่น้ำอจิรวดี 42,0039,018,อาบน้ำแล้วได้ยืนอยู่ที่ฝั่งแม่น้ำ. ขณะนั้นเอง หงส์ ๑๒ ตัวบินไปใน 42,0039,019,อากาศ. 42,0039,020,"เธอพูดกะภิกษุหนุ่มนั้นว่า "" ผมจักเอากรวดดีดหงส์ตัวหลังนี้ที่" 42,0039,021, 42,0039,022,๑. Swan