Book,Page,LineNumber,Text
42,0037,001,กระจายเป็นท่อนน้อยท่อนใหญ่.   พระราชาจักมีพระราชหฤทัยไม่เกี่ยว 
42,0037,002,"เกาะปราสาทนั้นเลย   จักทรงประกาศว่า  "" ผู้ใดปรารถนาเท่าใด   ผู้นั้น"
42,0037,003,"จงถือเอาเท่านั้นเถิด ""  แล้วพระราชทานแก่สมณพราหมณ์  คนกำพร้า"
42,0037,004,คนเดินทาง  วณิพกและยกจก  ทรงผนวชในสำนักพระผู้มีพระภาคพระ 
42,0037,005,นามว่าเมตไตรยแล้ว   บรรลุพระอรหัตแล.
42,0037,006,เรื่องช่างสาน  มาในอรรถกถาสุรุจิชาดก<SUP>๑</SUP>   ปกิณณกนิบาต  ใน
42,0037,007,อรรถกถามหาปนาทชาดก  และในอรรถกถาจักกวัตติสูตร<SUP>๒</SUP>.
42,0037,008,[๑๔๑]  ส่วนศิลปะดีดกรวดที่ประกอบในฐานะอันควร  ก็เป็น
42,0037,009,"มงคล,  ที่ประกอบในฐานะอันไม่ควร  ไม่เป็นมงคล.  เรื่องอันแสดง"
42,0037,010,ความนั้น  ดังต่อไปนี้ :-
42,0037,011,[เรื่องบุรุษเปลี้ยนักดีดกรวด]
42,0037,012,ในอดีตกาล  ในกรุงพาราณสี  ได้มีบุรุษเปลี้ยคนหนึ่ง  ฉลาด
42,0037,013,ในศิลปะดีดกรวด.  พวกเด็กชาวบ้านยกเขาขึ้นรถแล้ว  นำไปสู่ต้นไทร
42,0037,014,ใหญ่  ซึ่งตั้งอยู่ในที่ใกล้ประตูพระนคร  ให้ทรัพย์กากณิกหนึ่งเป็นต้น
42,0037,015,"แล้วพูดว่า  "" แกจงทำรูปช้าง,  จงทำรูปม้า. ""  เขาดีดกรวดแสดงรูป"
42,0037,016,ต่าง  ๆ  ที่ใบไทร.  พระราชาเสด็จสู่ที่พระอุทยาน  ถึงสถานที่นั้น.  พวก
42,0037,017,เด็กทั้งหมดหนีไปแล้ว   เพราะราชาทอดพระเนตรเห็นภาพแห่งใบไม้ที่ทะลุ
42,0037,018,"จึงตรัสถามว่า  "" ใบไม้เหล่านั่น  ใครทำอย่างนี้ ? ""  พวกเจ้าพนักงาน"
42,0037,019,"กราบทูลว่า "" บุรุษเปลี้ย   พระเจ้าข้า. ""  พระราชารับสั่งให้หาเขามา"
42,0037,020,
42,0037,021,๑.  ชาตกฏฺ€กถา  ๖/๓๐๐.    ๒.  สุ.  วิ.  ๓/๕๒.