Book,Page,LineNumber,Text
42,0036,001,"""ในเวลาพระศาสดาเสด็จมาเท่านั้น  เราจึงจักลุกรับ""  ดังนี้แล้ว  นั่งเข้า "
42,0036,002,ฌานที่โคนไม้ใกล้ท่าแม่น้ำคงคา  แม้เมื่อพระเถระผู้แก่กว่ามาก็หาลุกรับ
42,0036,003,ไม่   ต่อเวลาพระศาสดาเสด็จมาจึงลุกรับ.   พวกภิกษุปุถุชนจึงยกโทษ
42,0036,004,"ท่าน.  พระศาสดาประประทับยืนบนเรือขนาน  รับสั่งว่า   "" มานี่  ภัททชิ"
42,0036,005,"เธอจงขึ้นเรือลำเดียวกับเรา.""   พระเถระเหาะขึ้นไปยืนอยู่บนเรือลำ "
42,0036,006,"เดียวกัน.  เวลาถึงกลางแม่น้ำคงคา   พระศาสดาตรัสถามว่า "" ภัททชิ"
42,0036,007,"ปราสาทที่เธอครอบครองเมื่อครั้งเป็นพระเจ้ามหาปนาทะ   อยู่ที่ไหน ?  """
42,0036,008,"ท่านทูลว่า  "" จมอยู่ที่นี่  พระเจ้าข้า ""  แล้วถวายบังคมพระศาสดา  ไป"
42,0036,009,ด้วยกำลังฤทธิ์  เอานิ้วเกี่ยวยอดปราสาทเหาะขึ้นไปในอากาศ  แสดง
42,0036,010,เพื่อตัดความสงสัยของพวกปุถุชนแล้วจึงปล่อย.  ปราสาทประดิษฐาน
42,0036,011,"อยู่  ณ ที่เดิมนั่นเอง  จนทุกวันนี้  ก็หาอันตรธานไม่.  ถามว่า  "" เพราะ"
42,0036,012,"เหตุไรจึงไม่อันตรธาน ? ""  แก้ว่า  "" เพราะอานุภาพแห่งนฬการเทพบุตร"
42,0036,013,"ผู้เป็นบิดาในหนหลัง.""   ด้วยว่า   เทพบุตรนั้นจักเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์"
42,0036,014,พระนามว่าสังขะในอนาคตกาล   ปราสาทนั้นจักผุดขึ้นเพื่อเป็นของ
42,0036,015,ใช้สอยสำหรับท้าวเธอ  เพราะฉะนั้นจึงไม่อันตรธาน.
42,0036,016,เบื้องหน้าแต่นี้  ควรทำคำที่ท่านกล่าวไว้ในจักกวัตติสูตร  พร้อม
42,0036,017,ทั้งอรรถกถา  ให้พิสดาร. ส่วนความสังเขปในเรื่องนี้  ดังนี้  :-
42,0036,018,พระราชานั้น  จักทรงครอบครองปราสาทนั้น   ทรงทราบว่าพระ
42,0036,019,ผู้มีพระภาคพระนามว่าเมตไตรยทรงอุบัติแล้ว  มีพระราชประสงค์จะ
42,0036,020,พระราชทานประสาทนั้นแล้วทรงผนวช  จักทรงทำพระดำริให้เกิดขึ้นว่า
42,0036,021,"""ขอปราสาทนี้  จงกระจัดกระจายไปเถิด.""   ปราสาทนั้นจักกระจัด"