Book,Page,LineNumber,Text
42,0019,001,เปลื้องพราหมณ์จากทุกข์ ด้วยประการฉะนี้. ด้วยเหตุนั้น พระผู้มี-
42,0019,002,พระภาคจึงตรัสไว้ในจริยาปิฎก๑ ว่า :-
42,0019,003,"""เราเมื่อพิจารณาด้วยปัญญา จึงเปลื้องพราหมณ์ "
42,0019,004,"จากทุกข์ได้, ผู้อื่นที่จะเสมอกับเราด้วยปัญญา"
42,0019,005,"ไม่มี๒ ; นี้เป็นปัญญาบารมีของเรา."""
42,0019,006,"แม้ในอรรถกถาอัฏฐ๓สาลินี ก็กล่าวว่า ""ความเป็นปัญญาบารมี"
42,0019,007,"ของพระโพธิสัตว์ผู้แสดงงูซึ่งอยู่ภายในถุง ชื่อว่าปรมัตถบารมี."""
42,0019,008,ก็การกล่าว (แก้) ปัญหาเห็นปานนั้นด้วยพระพุทธลีลา หาใช่
42,0019,009,"กำลังแห่งชาติไม่เลย, หาใช่กำลังแห่งโคตร สกุล ประเทศ ยศ"
42,0019,010,และทรัพย์ไม่ ; ที่แท้ เป็นกำลังของปัญญา. เพราะว่า บุรุษผู้มีปัญญา
42,0019,011,เจริญวิปัสสนาแล้ว ย่อมเปิดประตู คืออริยมรรค เข้าสู่นคร คือ
42,0019,012,"พระนิพพานได้, ย่อมแทงตลอดสาวกบารมีญาณบ้าง ปัจเจก-"
42,0019,013,สัมโพธิญาณบ้าง สัมมาสัมโพธิญาณบ้าง. จริงอยู่ บรรดาธรรม
42,0019,014,อันยังผู้ปฏิบัติให้บรรลุพระนิพพานทั้งหลาย ปัญญาเท่านั้นประเสริฐ
42,0019,015,"สุด, ธรรมที่เหลือ ล้วนเป็นบริวารของปัญญานั้น."
42,0019,016,ด้วยเหตุนั้น สรภังคศาสดาผู้อันท้าวสักกะจอมแห่งเทพดา ถาม
42,0019,017,อย่างนี้ว่า :-
42,0019,018,"""ท่านผู้ฉลาดทั้งหลาย กล่าว สีล ๑ สิริ๑"
42,0019,019,ธรรมของสัตบุรุษ ๑ ปัญญา ๑ ว่าอะไร
42,0019,020,"ประเสริฐกว่ากัน ?"""
42,0019,021,
42,0019,022,๑. อัฏฐสาลินี ๙๔-๙๕. ว่า ปฺาย วิจินนฺโตหํ... ๒. ถ้าไม่ใช้บุคคลเป็นอัญญบทก็
42,0019,023,"ว่าธรรมอื่นของเราที่เสมอกับปัญญาไม่มี, ๓. ตทฏฺฏถา ๙๕."