Book,Page,LineNumber,Text 42,0006,001,(แต่) เขาเป็นผู้รู้ทั่วถึงอรรถ รู้ทั่วถึงธรรม แห่งสุตะน้อยนั้นแล้ว 42,0006,002,"ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม, อย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย บุคคล " 42,0006,003,เป็นผู้มีสุตะน้อย (แต่) เข้าถึงโดยสุตะ. ภิกษุทั้งหลาย ก็บุคคล 42,0006,004,เป็นผู้มีสุตะมาก (แต่) ไม่เข้าถึงโดยสุตะ เป็นอย่างไร ? ภิกษุ 42,0006,005,ทั้งหลาย สุตะ คือ สุตตะ เคยยะ ฯลฯ เวทัลละ ของบุคคล 42,0006,006,"บางคนในศาสนานี้ มีมาก, (แต่) เขาหาเป็นผู้รู้ทั่วถึงอรรถ รู้ทั่ว" 42,0006,007,ถึงธรรม แห่งสุตะมากนั้นแล้ว ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมไม่. 42,0006,008,อย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้มีสุตะมาก (แต่) ไม่เข้าถึง 42,0006,009,โดยสุตะ. ภิกษุทังหลาย ก็บุคคลเป็นผู้มีสุตะมาก (ทั้ง) เข้าถึง 42,0006,010,โดยสุตะ เป็นอย่างไร ? ภิกษุทั้งหลาย สุตะ คือ สุตตะ เคยยะ 42,0006,011,"ฯลฯ เวทัลละ ของบุคคลบางคนในศาสนานี้ มีมาก, (ทั้ง) เขา" 42,0006,012,ก็เป็นผู้รู้ทั่วถึงอรรถ รู้ทั่วถึงธรรม แห่งสุตะมากนั้นแล้ว ปฏิบัติ 42,0006,013,"ธรรมสมควรแก่ธรรม, อย่างนี้แล ภิกษุทั้งหลาย บุคคลเป็นผู้มี" 42,0006,014,สุตะมาก (ทั้ง) เขาถึงโดยสุตะ. ภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวก 42,0006,015,"เหล่านี้แล มีปรากฏอยู่ในโลก.""" 42,0006,016,(พระผู้มีพระภาคผู้พระสุคตศาสดา ได้ตรัสไวยากรณ์นี้ ครั้น 42,0006,017,แล้วได้ตรัสคำลงท้าย เป็นประพันธคาถาอื่นต่อไปว่า :-) 42,0006,018,"""ถ้าบุคคลแม้มีสุตะน้อย (ทั้ง) ไม่ตั้งมั่นอยู่" 42,0006,019,ในศีล; บัณฑิตทั้งหลายย่อมติเตียนเขาโดย 42,0006,020,ส่วนสอง คือ ทั้งโดยศีล ทั้งโดยสุตะ. ถ้า 42,0006,021,บุคคลแม้มีสุตะน้อย (แต่) ตั้งมั่นดีอยู่ในศีล;