Book,Page,LineNumber,Text
41,0019,001,พรรณนาความแห่งคาถาที่ ๑
41,0019,002,[๑๕]  พระผู้มีพระภาค  อันเทพบุตรนั้นทูลถามอย่างนั้นแล้ว 
41,0019,003,เมื่อจะทรงวิสัชนาปัญหานั้น  ได้ตรัสพระคาถา  ๑๐  คาถา  ซึ่งแสดง
41,0019,004,"มงคล ๓๘  ประการมีว่า  <B>""อเสวนา  จ  พาลานํ""</B>  เป็นต้น.  บรรดา"
41,0019,005,คาถาเหล่านั้น  ข้าพเจ้าจะกล่าวความแห่งคาถาที่ ๑ ก่อน.
41,0019,006,[๑๖]  การไม่คบ  ชื่อว่า  <B>อเสวนา</B>.  บทว่า  <B>พาลานํ</B>  ได้แก่
41,0019,007,คนพาล.  ฉัฏฐีวิภัติใช้ในกรรม.  แม้ในบาทที่ ๒  ก็นัยนี้เหมือนกัน.
41,0019,008,การบูชา  ชื่อว่า  <B>ปูชา</B>.  บทว่า  <B>ปูชเนยฺยานํ</B>  ได้แก่  วัตถุที่
41,0019,009,ควรบูชา.  จตุตถีวิภัติใช้ในสัมปทาน.  อาจารย์บางพวกกล่าวว่า
41,0019,010,"""ฉัฏฐีวิภัติใช้ในกรรม""  ก็มี."
41,0019,011,บทว่า  <B>เอตํ</B>  เป็นต้น  ความว่า  การไม่เสพคนพาล ๑  การ
41,0019,012,เสพบัณฑิต ๑  การบูชาวัตถุที่ควรบูชา ๑  กรรม  ๓  อย่างมีการไม่
41,0019,013,เสพเป็นต้น  เป็นมงคลอันสูงสุด.
41,0019,014,"มีคำอันพระผู้มีพระภาคตรัสไว้ว่า  ""เทพดา  ปัญหากรรมใด"
41,0019,015,"อันท่านถามว่า  ""ขอพระองค์โปรดตรัสมงคลอันสูงสุด,""  ในปัญหา"
41,0019,016,กรรมนั้น  ท่านจะถือเอากรรม ๓  อย่างนั้นว่า  เป็นมงคลอันสูงสุด
41,0019,017,"ก่อน,""  ความสังเขปในคาถาที่ ๑  นี้  เท่านี้."