Book,Page,LineNumber,Text
39,0013,001,แล้ว ทรงเล็งลงมา ได้ทอดพระเนตรเห็นพระเถระด้วยทิพยจักษุ เหตุนั้น
39,0013,002,พระโบราณาจารย์ทั้งหลาย จึงได้กล่าวแล้วว่า :-
39,0013,003,[ ๕ ] สหสฺสเนตฺโต เทวินฺโท ท้าวสหัสสเนตร ผู้เป็นจอมเทพดา
39,0013,004,ทิพฺพจกฺขุํ วิโสธยิ ส่องทิพยจักษุ ( ทรงทราบได้ว่า )
39,0013,005,ปาปครหี อยํ ปาโล พระปาลเถระองค์นี้ ติเตียนคนบาป
39,0013,006,อาชีวํ ปริโสธยิ. ชำระพยายามเครื่องเลี้ยงชีพให้
39,0013,007,บริสุทธิ์แล้ว.
39,0013,008,สหสฺสเนตฺโต เทวินฺโท ท้าวสหัสสเนตร ผู้เป็นจอมเทพดา
39,0013,009,ทิพฑจกฺขุํ วิโสธยิ ส่องทิพยจักษุ ( ทรงทราบได้ว่า )
39,0013,010,ธมฺมครุโก อยํ ปาโล พระปาลเถระองค์นี้ หนักในธรรม
39,0013,011,นิสินฺโน สาสเน รโต. ยินดีในศาสนานั่งอยู่นั่นแล้ว (คือ
39,0013,012,นั่งอยู่ในกลางดงแต่องค์เดียว ).
39,0013,013,เมื่อพระอินทร์ร้อนอาสน์ ด้วยเหตุเห็นปานนั้นแล้ว ได้ทอด
39,0013,014,พระเนตรเห็นพระจักขุปาลเถระ ด้วยทิพยจักษุว่า พระปาลเถระองค์นี้
39,0013,015,ทรงคุณธรรมเช่นนี้ ฯ แต่หามีใครมาช่วยนำทางไม่ ต้องนั่งเปลี่ยวเปล่า
39,0013,016,อยู่แต่องค์เดียว ตามประสาพระตาบอด ก็งุ่มง่ามทำท่าไปตามทำนอง
39,0013,017,แม้ท่านเป็นพระอรหันต์ ก็เป็นแต่เพียงชั้นสุกขวิปัสสก ได้ความสุข
39,0013,018,อย่างแห้งแล้ง ไม่มีอิทธิปาฏิหาริย์อย่างใด จึงจำใจอยู่อย่างกล้าหาญ อัน
39,0013,019,เป็นวิสัยแห่งพระอรหันต์ ผู้ไม่มีภัยแห่ที่ไหน ๆ ภัยอันกำบังเช่นชาติ
39,0013,020,
39,0013,021,๕. ธมฺ. ๑/๑๖