Book,Page,LineNumber,Text
38,0041,001,อตฺโถ  อ. อรรถว่า  เอวํ  ครั้นเมื่อความเป็นอย่างนี้  สนฺเต
38,0041,002,มีอยู่  ตฺวํ  อ.  ท่าน  ปารคู  เป็นผู้ถึงซึ่งฝั่ง  คือว่า  ปารคโต  เป็นผู้ถึง  
38,0041,003,แล้วซึ่งฝั่ง  ภวสฺส  แห่งภพ  ติวิธสฺสอปิ  แม้อันมีอย่างสาม  อภิญฺา-
38,0041,004,ปริญฺาปหานภาวนาสจฺฉิกิริยาวเสน  ด้วยอำนาจแห่งการกำหนดรู้แล้ว
38,0041,005,การละและการให้เจริญและการกระทำให้แจ้ง  ด้วยความรู้ยิ่ง  หุตฺวา
38,0041,006,เป็น   วิมุตฺตมานโส  ผู้มีฉันทะอันมีในใจอันพ้นวิเศษแล้ว  สพฺพสงฺขเต
38,0041,007,ธมฺเม  ในธรรมอันอันปัจจัยปรุงแต่งแล้ว  ทั้งปวง  ขนฺธธาตุอายตนาทิเภเท
38,0041,008,อันต่างด้วยธรรมมีขันธ์และธาตุและอายตนะเป็นต้น  วิหรนฺโต  อยู่อยู่
38,0041,009,น  อุปคจฺฉสิ  จะไม่เข้าถึง ชาติชรามรณานิ  ซึ่งชาติและชราและมรณะ
38,0041,010,ท. ปุน  อีก  อิติ ดังนี้  (ปททฺวยสฺส)  แห่งหมวดสองแห่งบทว่า
38,0041,011,ภวสฺส  ปารคู  อิติ  ดังนี้ ฯ