Book,Page,LineNumber,Text
37,0030,001,โส  ปุคฺคโล  อ.  บุคคลนั้น  ภุฺชิตฺวา  บริโภคแล้ว  ยาวทตฺถํ  กำหนด
37,0030,002,เพียงใดแต่ความต้องการ อาทาย  ถือเอาแล้ว  อวเสสํ  วตฺถุํ  ซึ่งวัตถุ
37,0030,003,อันเหลือลง  ปตฺเตน  ด้วยบาตร  ปกฺกมนติ  ย่อมหลีกไป เอวํเอว
37,0030,004,ฉันนั้นนั่นเทียว อยํ  ปุคฺคโล  อ. บุคคลนี้  กากสูโร  นาม  ชื่อว่า  
37,0030,005,เป็นผู้กล้าเพียงดังว่ากา  ( โหติ )  ย่อมเป็น  เอวรูเปน  อหิริเกน
37,0030,006,ปุคฺคเลน  ( ชีวิตํ )  อ.  อันบุคคลผู้ไม่มีความละอาย  ผู้มีรูปอย่างนี้
37,0030,007,เป็นอยู่  สุชีวํ  เป็นธรรมชาติเป็นอยู่โดยง่าย ( โหติ )  ย่อมเป็น  อิติ
37,0030,008,ดังนี้ ฯ
37,0030,009,( อตฺโถ )  อ.  อรรถว่า  ธํสินา  ชื่อว่าผู้มีปกติกำจัด  อสุกตฺเถโร
37,0030,010,นาม  อปฺปิจฺโฉ  ( โหติ )  อิติอาทีนิ  วจนานิ  วทนฺเตสุ มนุสฺเสสุ  กึ
37,0030,011,ปน  มยํปิ  น  อปฺปิจฺฉา  ( อมฺห )  อิติอาทินา  วจเนน  ปเรสํ  ชนานํ
37,0030,012,คุณธํสตาย  เพราะความเป็นคืออันครั้นเมื่อมนุษย์  ท.  กล่าวอยู่ ซึ่งคำ  ท.
37,0030,013,อันมีคำว่า  ชื่อ  อ.  พระเถระรูปโน้น  เป็นผู้มีความปรารถนาอันน้อย
37,0030,014,ย่อมเป็น  ดังนี้เป็นต้น  กำจัดซึ่งคุณ  ของชน  ท.  เหล่าอื่น  ด้วยคำอัน
37,0030,015,มีคำว่า ก็แม้  อ.  เรา ท. เป็นผู้มีความปรารถนาอันน้อย  ย่อมเป็น
37,0030,016,หามิได้หรือ  ดังนี้เป็นต้น  ( อิติ )  ดังนี้  ( ปทสฺส )  แห่งบทว่า  ธํสินา
37,0030,017,อิติ  ดังนี้ ฯ
37,0030,018,( อตฺโถ )  อ.  อธิบายว่า  หิ  ก็  มนุสฺสา  อ. มนุษย์  ท. สุตฺวา
37,0030,019,ฟังแล้ว  วจนํ  ซึ่งคำ  ตถารูปสฺส  ปุคฺคลสฺส  ของบุคคลผู้มีรูปอย่างนั้น
37,0030,020,มฺมานา  สำคัญอยู่ว่า อยํปิ  ปุคฺคโล  อ.  บุคคลแม้นี้  อปฺปิจฺฉตาทิ-
37,0030,021,คุณยุตฺโต  เป็นผู้ประกอบแล้วด้วยคุณมีความเป็นแห่งบุคคลผู้มีความ