Book,Page,LineNumber,Text
37,0003,001,ปน  แต่ว่า  อิทํ  วจนํ  อ.  พระดำรัสนี้  ( ภควตา )  อันพระผู้มี
37,0003,002,พระภาคเจ้า  วุตฺตํ  ตรัสแล้ว  สนฺธาย  ทรงหมายเอา มรณํเอว  ซึ่ง
37,0003,003,ความตายนั่นเทียว ฯ   
37,0003,004,( อตฺโถ )  อ.  อธิบายว่า  มรณํ  อ.  ความตาย  ปจฺจุปฏฺ€ิตํ  ปรากฏ
37,0003,005,เฉพาะแล้ว  เต  แก่ท่าน  อิติ  ดังนี้ ฯ
37,0003,006,( อตฺโถ ) อ.  อรรถว่า จ  ก็  ตฺวํ  อ.  ท่าน  €ิโต เป็นผู้ดำรงอยู่
37,0003,007,แล้ว  ปริหานิมุเข  ใกล้ปากแห่งความเสื่อมรอบ  คือว่า  อวุฑฺฒิมุเข
37,0003,008,ใกล้ปากแห่งความไม่เจริญ  อสิ  ย่อมเป็น  อิติ  ดังนี้  ( ปทสฺส )  แห่ง
37,0003,009,บทว่า  อุยฺโยคมุเข  อิติ  ดังนี้ ฯ
37,0003,010,( อตฺโถ ) อ.  อรรถว่า  กุสลปาเถยฺยํปิ  แม้  อ.  วัตถุอันเกื้อกูลในทาง
37,0003,011,คือกุศล  นตฺถิ ย่อมไม่มี  ตว  แก่ท่าน  คจฺฉนฺตสฺส  ผู้เมื่อจะไป  ปรโลกํ
37,0003,012,สู่โลกในเบื้องหน้า  ตณฺฑุลาทิปาเถยฺยํ วิย ราวกะ  อ.  วัตถุอันเกื้อกูล
37,0003,013,ในทางมีข้าวสารเป็นต้น  ( อโหนฺตํ )  ไม่มีอยู่  คมิกสฺส  แก่บุคคล
37,0003,014,ผู้เตรียมจะไป  อิติ  ดังนี้  ( ปทสฺส )  แห่งบทว่า  ปาเถยฺยํ  อิติ  ดังนี้ ฯ
37,0003,015,( อตฺโถ )  อ. อรรถว่า  โส  ตฺวํ  อ.  ท่านนั้น  กโรหิ  จงกระทำ
37,0003,016,กุสลปติฏฺ€ํ  ซึ่งที่เป็นที่ตั้งเฉพาะ  คือกุศล  อตฺตโน  เพื่อตน  สมุทฺเท
37,0003,017,นาวาย ภินฺนาย  ทีปสงฺขาตํ  ปติฏฺ€ํ  ( กโรนฺโต  ปุคฺคโล ป  วิย  ราวกะ
37,0003,018,อ.  บุคคล  เมื่อเรือ  แตกแล้ว  ในสมุทร  กระทำอยู่ ซึ่งที่เป็นที่ตั้งเฉพาะ
37,0003,019,อันบัณฑิตนับพร้อมแล้วว่าเกาะ  จ  ก็แล  ตฺวํ  อ.  ท่าน กโรนฺโต  เมื่อ
37,0003,020,จะกระทำ  วายม  จงพยายาม  ขิปฺปํ  พลัน คือว่า  อารภ  จงปรารภ
37,0003,021,วิริยํ  ซึ่งความเพียร  สีฆํ  สีฆํ  เร็ว  เร็ว  ปณฺฑิโต  จงเป็นบัณฑิต