Book,Page,LineNumber,Text 36,0042,001,ตระกูล อตฺตโน ของตน อิติ ดังนี้ ฯ (ราชา) อ. พระราชา (อาห) 36,0042,002,ตรัสแล้วว่า ตาต แน่ะพ่อ ปน ก็ ปิณฺฑาย จริตฺวา ชีวินํ อ. อันเสด็จ 36,0042,003,เที่ยวไป เพื่อบิณฑบาต แล้วเป็นอยู่ วํโส เป็นวงศ์ มม ของข้าพเจ้า 36,0042,004,(โหติ) ย่อมเป็น กึ หรือ อิติ ดังนี้ ฯ (สตฺถา) อ. พระศาสดา วตฺวา 36,0042,005,ตรัสแล้วว่า มหาราช ดูก่อนมหาบพิตร เอโส ปิณฺฑาย จริตฺวา ชีวนภาโว 36,0042,006,อ. ความเป็นคืออันเที่ยวไป เพื่อบิณฑบาต แล้วจึงเป็นอยู่นั้น วิโส 36,0042,007,เป็นวงศ์ ตว ของพระองค์ (โหติ) ย่อมเป็น น หามิได้ ปน แต่ว่า 36,0042,008,เอโส ปิณฺฑาย จริตฺวา ชีวนภาโว อ. ความเป็นคืออันเที่ยวไป เพื่อ 36,0042,009,บิณฑบาต แล้วจึงเป็นอยู่นั้น วํโส เป็นวงค์ มม ของอาตมภาพ (โหติ) 36,0042,010,ย่อมเป็น หิ เพราะว่า พุทฺธสหสฺสานิ อ. พันแห่งพระพุทธเจ้า ท. อเนกานิ 36,0042,011,ิอันมิใช่พันเดียว ปิณฺฑาย จริตฺวา ว ทรงเที่ยวไปแล้ว เพื่อบิณฑบาต 36,0042,012,เทียว ชีวึสุ ทรงเป็นอยู่แล้ว อิติ ดังนี้ เทเสนฺโต เมื่อจะทรงแสดง 36,0042,013,ธมฺมํ ซึ่งธรรม อภาสิ ได้ทรงภาษิตแล้ว คาถา ซึ่งพระคาถา ท. อิมา 36,0042,014,เหล่านี้ว่า 36,0042,015, (ปพฺพชิโต) อ. บรรพชิต น ปมชฺเชยฺย 36,0042,016,ไม่พึงประมาท อุตฺติฏฺเ€ ปิณฺเฑ ในก้อนข้าว 36,0042,017,อันอันตนพึงลุกขึ้นแล้ว ยืนแล้วพึงรับเอา (ปุคฺคโล) 36,0042,018,อ. บุคคล จเร พึงประพฤติ ธมฺมํ ซึ่งธรรม 36,0042,019,(กตฺวา) กระทำ สุจริตํ ให้เป็นสุจริต ธมฺมจารี 36,0042,020,อ. บุคคลผู้ประพฤติซึ่งธรรมโดยปกติ เสติ ย่อมนอน