Book,Page,LineNumber,Text
36,0040,001,ย่อมเป็น  ปน  อนึ่ง   โย  ภิกฺขุ  อ.  ภิกฺขุใด  อจฺจารทฺธวิปสฺสโก  ผู้มี
36,0040,002,วิปัสสนาอันปรารภยิ่งแล้ว  ปตฺถยมาโน  ปรารถนาอยู่  ปฏิเวธํ   ซึ่งการ
36,0040,003,แทงตลอดว่า  (อหํ)  อ. เรา  (ปฏิวิชฺฌิสฺสามิ)  จักแทงตลอด   อชฺช
36,0040,004,ในวันนี้  (อหํ)  อ.  เรา  (ปฏิวิชฺฌิสฺสามิ)  จักแทงตลอด  อชฺชเอว
36,0040,005,ในวันนี้นั่นเทียว  อิติ  ดังนี้  วิจรติ  ประพฤติอยู่  อตฺตโน  กิจฺจํเอว
36,0040,006,อ.  กิจของตนนั้นเทียว  เตน  ภิกฺขุนา  อันภิกษุนั้น  อุปชฺฌายาทิวตฺตานิปิ
36,0040,007,ยังแม้วัตรมีวัตรเพื่ออุปัชฌาย์เป็นต้น  ท. หาเปตฺวา  ให้เสื่อมแล้ว  กาตพฺพํ
36,0040,008,พึงกระทำ  หิ  ก็  (ภิกฺขุ)  อ.  ภิกษุ  อภิญฺาย  รู้ยิ่งแล้ว  อตฺตทตฺถํ
36,0040,009,ซึ่งประโยชน์ของตน  เอวรูปํ   อันมีรูปอย่างนี้  คือว่า  สลฺลกฺเขตฺวา
36,0040,010,กำหนดแล้วว่า  อยํ  ธมฺโม  อ. ธรรมนี้  อตฺโถ   เป็นประโยชน์  อตฺตโน
36,0040,011,ของตน  เม  ของเรา  (โหติ)  ย่อมเป็น  อิติ  ดังนี้  อุยฺตุตฺตปฺปยุตฺโต
36,0040,012,พึงเป็นผู้ขวนขวายแล้วและประกอบแล้ว  อตฺเว  ในประโยชน์  สเก
36,0040,013,อันเป็นของตน  ตสฺมึ  นั้น  ภเวยฺย  พึงเป็น  อิติ  ดังนี้  ตสฺสา  คาถาย
36,0040,014,แห่งพระคาถานั้น  (ปณฺฑิเตน)  อันบัณฑิต  (เวทิตพฺโพ)  พึงทราบ ฯ