Book,Page,LineNumber,Text
36,0035,001,<B>ย่อมเป็น  (โส ปุคฺคโล)  อ.  บุคคลนั้น   วิสุชฺฒติ
36,0035,002,ย่อมหมดจดวิเศษ  อตฺตนา  ว   ด้วยตนเทียว  สุทฺธิ  อ.
36,0035,003,ความหมดจด  อสุทฺธิ    อ.  ความไม่หมดจด  ปจฺจตฺตํ
36,0035,004,เป็นของมีตนเฉพาะ  (โหติ)  ย่อมเป็ฯ    อญฺโ
36,0035,005,ปุคฺคโล  อ. บุคคลอื่น   อญฺํ  ปุคฺคลํ   ยังบุคคลอื่น  น
36,0035,006,วิโสธเย  พึงให้หมดจดวิเศษไม่ได้  อิติ  ดังนี้ ฯ</B>
36,0035,007,อตฺโถ  อ. เนื้อความว่า  อกุสลกมฺมํ  อ. กรรมอันเป็นอกุศล  เยน
36,0035,008,ปุคฺคเลน  กตํ  เป็นกรรมอันบุคคลใดกระทำแล้ว  อตฺตนา  ด้วยตน  โหติ
36,0035,009,ย่อมเป็น  โส  ปุคฺคโล  อ. บุคคลนั้น  อนุภวนโต  เมื่อเสวย  ทุกฺขํ  ซึ่งทุกข์
36,0035,010,อปาเยสุ  ในอบาย  ท.  จตูสุ ๔ สงฺกิลิสฺสติ  ชื่อว่าย่อมเศร้าหมอง  อตฺตนา  ว
36,0035,011,ด้วยตนเทียว  ปน  ส่วนว่า  ปาปํ  อ. บาป  เยน  ปุคฺคเลน  อกตํ  เป็น
36,0035,012,กรรมอันบุคคลใดไม่กระทำแล้ว  อตฺตนา  ด้วยตน  (โหติ)  ย่อมเป็น
36,0035,013,โส  ปุคฺคโล  อ.  บุคคลนั้น  คจฺฉนฺโต  เมื่อไป   สุคตึ  จเอว  สู่สุคติด้วย
36,0035,014,นั่นเทียว  นิพฺพานํ   จ   สู่พระนิพพานด้วย   วิสุชฺฌติ  ชื่อว่าย่อมหมดจด
36,0035,015,วิเศษ  อตฺตนา  ว  ด้วยตนเทียว  กุสลกมฺมสงฺขาตา  สุทฺธิ  จ  อ. ความหมดจด
36,0035,016,อันอันบัณฑิตนับพร้อมแล้วว่ากรรมอันเป็นกุศลด้วย   อกุสลกมฺมสงฺขาตา
36,0035,017,อสุทฺธิ  จ  อ. ความไม่หมดจด  อันอันบัณฑิตนับพร้อมแล้วว่ากรรมอันเป็น
36,0035,018,อกุศลด้วย     ปจฺจตฺตํ   เป็นของมีตนเฉพาะ  (โหติ)  ย่อมเป็น  คือว่า
36,0035,019,วิปจฺจติ  ย่อมเผล็ดผล   การกสตฺตานํ   อตฺตนิเอว  ในตน  ของสัตว์ผู้
36,0035,020,กระทำ  ท. นั่นเทียว  อญฺโ   ปุคฺคโล  อ. บุคคลอื่น  อญฺํ  ปุคฺคลํ
36,0035,021,ยังบุคคลอื่น  น  วิโสธเย  พึงให้หมดจดวิเศษไม่ได้  คือว่า  นเอว  วิโสเธติ