Book,Page,LineNumber,Text
36,0029,001,เรื่องพระกาลเถระ
36,0029,002,๗.  ๒๒/๑๒  ตั้งแต่     สา  เอกทิวสํ  ปาโตว   ภุตฺตปาตราสา
36,0029,003,เป็นต้นไป.
36,0029,004,เอกทิวสํ  ในวันหนึ่ง  สา  อิตฺถี   อ.  หญิงนั้น  ภุตฺตปาตราสา
36,0029,005,ผู้มีอาหารอันบุคคลพึงกินแต่เช้าอันบริโภคแล้ว  ปาโต   ว   แต่เช้าเทียว
36,0029,006,สมาทยิตฺวา  สมาทานแล้ว  อุโปสถํ  ซึ่งอุโบสถ  ธีตรํ  ยังธิดา  อาณาเปตฺวา
36,0029,007,ให้รู้ทั่วแล้ว  (วจเนน)   ด้วยคำว่า   อมฺม  ดูก่อนแม่  ตฺวํ  อ.  ท่าน
36,0029,008,ปริวิเสยฺยาสิ   พึงอังคาส   อยฺยํ  ซึ่งพระผู้เป็นเจ้า   (กตฺวา)  กระทำ
36,0029,009,สาธุกํ  ให้เป็นกรรมยังประโยชน์ให้สำเร็จ  อิติ    ดังนี้   อคมาสิ   ได้ไปแล้ว
36,0029,010,วิหารํ   สู่วิหาร ฯ  ธีตาปิ  แม้  อ.ธิดา  อสฺสา  อิตฺถิยา  ของหญิงนั้น
36,0029,011,ปริวิสิตฺวา   อังคาสแล้ว   ตํ   ภิกฺขุํ  ซึ่งภิกษุนั้น  สมฺมา   โดยชอบ
36,0029,012,(ตสฺส  ภิกฺขุโน)   อาคตกาเล   ในกาลแห่งภิกษุนั้นมาแล้ว   (เตน
36,0029,013,ภิกฺขุนา)  วุตฺตา  ผู้อันภิกษุนั้นกล่าวแล้วว่า  มหาอุปาสิกา  อ.มหาอุบาสิกา
36,0029,014,(คตา)  ไปแล้ว  กหํ  €าเน  ณ  ที่ไหน  อิติ  ดังนี้  อาห   เรียนแล้วว่า
36,0029,015,(มหาอุปาสิกา)   อ.  มหาอุบาสิกา   คตา  ไปแล้ว   วิหารํ   สู่วิหาร
36,0029,016,ธมฺมสฺสวนาย   เพื่ออันฟังซึ่งธรรม  อิติ  ดังนี้ ฯ  โส  กาโล  อ.  พระ
36,0029,017,เถระชื่อว่ากาละนั้น  ตํ  วจนํ   สุตฺวา  ว   ฟังแล้ว  ซึ่งคำนั้นเทียว
36,0029,018,สนฺตปฺปมาโน   ทุรนทุรายอยู่   ฑาเหน   เพราะความเร่าร้อน  อุฏฺ€ิเตน
36,0029,019,อันตั้งขึ้นแล้ว   กุจฺฉิยํ  ในท้อง  (จินฺเตตฺวา)  คิดแล้วว่า  อิทานิ  ในกาลนี้