Book,Page,LineNumber,Text
36,0025,001,เรื่องตะเกียกตะกายทำลายสงฆ์
36,0025,002,๖.  ๒๐/๑๖  ตั้งแต่  เอกทิวสํ  หิเทวทตฺโต  สงฺฆเภทาย  เป็นต้นไป.
36,0025,003,หิ  ความพิสดารว่า  เอกทิวสํ  ในวันหนึ่ง  เทวทตฺโต   อ. ภิกษุ
36,0025,004,ชื่อว่าเทวทัต   ปริสกฺกนฺโต   กระเสือกกระสนอยู่    สงฺฆเภทาย  เพื่ออัน
36,0025,005,ทำลายซึ่งสงฆ์   ทิสฺวา   เห็นแล้ว  อานนฺทํ  ซึ่งพระเถระชื่อว่าอานนท์
36,0025,006,อายสฺมนฺตํ    ผู้มีอายุ   จรนฺตํ   ผู้เที่ยวไปอยู่   ปิณฺฑาย   เพื่อบิณฑบาต
36,0025,007,อาโรเจสิ  บอกแล้ว  อธิปฺปายํ  ซึ่งความประสงค์   อตฺตโน  ของตน ฯ
36,0025,008,เถโร   อ. พระเถระ  สุตฺวา  ฟังแล้ว  ตํ  วจนํ  ซึ่งคำนั้น   คนฺตฺวา
36,0025,009,ไปแล้ว  สนฺติกํ  สู่สำนัก  สตฺถุ   ของพระศาสดา  อโวจ  ได้กราบทูลแล้ว
36,0025,010,เอตํ  วจนํ  ซึ่งคำนี้ว่า  ภนฺเต  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  อหํ  อ.  ข้าพระองค์
36,0025,011,นิวาเสตฺวา  นุ่งแล้ว  อิธ  เวฬุวเน  ในพระเวฬุวันนี้   ปุพฺพณฺหสมยํ
36,0025,012,ในสมัยแห่งวันในก่อน  อาทาย   ถือเอาแล้ว  ปตฺตจีวรํ  ซึ่งบาตรและจีวร
36,0025,013,ปาวิสึ ได้เข้าไปแล้ว  ราชคหํ   สู่เมืองราชคฤห์  ปิณฺฑาย  เพื่อบิณฑบาต
36,0025,014,ภนฺเต  ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  เทวทตฺโต  อ. ภิกษุชื่อว่าเทวทัต  อทฺทสา
36,0025,015,โข  ได้เห็นแล้วแล  มํ  ซึ่งข้าพระองค์  จรนฺตํ  ผู้เที่ยวไปอยู่  ราชคเห
36,0025,016,ในเมืองราชคฤห์  ปิณฺฑาย  เพื่อบิณฑบาต  (เทวทตฺโต)  อ. ภิกษุชื่อ
36,0025,017,ว่าเทวทัต  ทิสฺวาน  ครั้นเห็นแล้ว  อหํ  อ.  ข้าพระองค์   (วสามิ)
36,0025,018,ย่อมอยู่  เยน  ทิสาภาเคน  โดยส่วนแห่งทิศใด  อุปสงฺกมิ  เข้าไปหาแล้ว
36,0025,019,เตน  ทิสาภาเคน  โดยส่วนแห่งทิศนั้น   (เทวทตฺโต)   อ.  ภิกษุชื่อว่า