Book,Page,LineNumber,Text
36,0007,001,เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร
36,0007,002,๒.๗/๒๐  ตั้งแต่ เตนหิ สาธูติ  โส สีสํ  ฉินฺทิตฺวา  เป็นต้นไป.
36,0007,003,โส  สิคาโล  อ. สุนัขจิ้งจอกนั้น  (วตฺวา)  กล่าวแล้วว่า  เตนหิ
36,0007,004,ถ้าอย่างนั้น  สาธุ  อ. ดีละ  อิติ  ดังนี้  ฉินฺทิตฺวา  ตัดแล้ว สีสํ  ซึ่งศีรษะ
36,0007,005,อกาสิ  ได้กระทำแล้ว  เอกมนฺเต  ในส่วนสุดข้างหนึ่ง  (อกาสิ)  ได้
36,0007,006,กระทำแล้ว  นงฺคุฏฺ€ํ  ซึ่งหาง  เอกมนฺเต  ในส่วนสุดข้างหนึ่ง  จ  ปน
36,0007,007,ก็แล  (โส สิคาโล)  อ. สุนัขจิ้งจอกนั้น   กตฺวา  ครั้นกระทำแล้ว  (วตฺวา)
36,0007,008,กล่าวแล้วว่า  โว  แห่งท่าน  ท.  หนา เยน  อุทฺเทน  อันนากตัวใด  จริตํ
36,0007,009,เที่ยวไปแล้ว  อนุตีเร  ในที่ตามซึ่งฝั่ง โส อุทฺโท  อ. นากตัวนั้น คณฺหาตุ
36,0007,010,จงถือเอา  นงฺคุฏ€ํ  ซึ่งหาง เยน  อุทฺเทน  อันนากตัวใด  จริตํ  เที่ยวไป
36,0007,011,แล้ว  คมฺภีเร  ในน้ำลึก  สีสํ  อ. ศีรษะ โหตุ จงมี  ตสฺส  อุทฺทสฺส  แก่นาก
36,0007,012,่ตัวนั้น  ปน  ส่วนว่า  ขณฺโฑ   อ. ท่อน   มชฺฌิโม  อันมีในท่ามกลาง
36,0007,013,อยํ  นี้  ภวิสฺสติ  จักมี  มม  แก่เรา  €ิตสฺส   ผู้ตั้งอยู่แล้ว  วินิจฺฉยธมฺเม
36,0007,014,ในธรรมอันเป็นเครื่องวินิจฉัย  อิติ   ดังนี้  เต  อุทฺเท  สญฺญาเปนฺโต
36,0007,015,เมื่อจะยังนาก  ท. เหล่านั้นให้รู้ด้วยดี  วตฺวา  กล่าวแล้ว คาถํ  ซึ่งคาถา
36,0007,016,อิมํ  นี้ว่า
36,0007,017,<B>นงฺคุฏ€ํ  อ.หาง  (โหตุ)   จงมี     อนุตีรจาริโน
36,0007,018,อุทฺทสฺส       แก่นากตัวเที่ยวไปตามซึ่งฝั่งโดยปกติ
36,0007,019,สีสํ  อ. ศีรษะ  (โหตุ)  จงมี  คมฺภีรจาริโน   อุทฺทสฺส</B>