Book,Page,LineNumber,Text 36,0002,001,เพื่ออันรักษา เอวํ อย่างนี้ เอกวเยปิ รกฺขิตพฺโพเอว พึงรักษา แม้ 36,0002,002,ในวัยอันหนึ่งนั่นเทียว อิติ ดังนี้ อาห ตรัสแล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา 36,0002,003,อิมํ นี้ว่า 36,0002,004, เจ หากว่า (ปุคฺคโล) อ. บุคคล ชญฺา พึงรู้ 36,0002,005,อตฺตานํ ซึ่งตน ปิยํ ว่าเป็นที่รักไซร้ รกฺขยฺย 36,0002,006,พึงรักษา นํ อตฺตานํ ซึ่งตนนั้น (กตฺวา) กระทำ 36,0002,007,สุรกฺขิตํ ให้เป็นสภาพอันตนรักษาดีแล้ว ปณฺฑิโต 36,0002,008,อ. บัณฑิต ปฏิชคฺเคยฺย พึงประคับประคอง 36,0002,009,(อตฺตานํ) ซึ่งตน ติณฺณํ ยามานํ แห่งยาม ท. ๓ 36,0002,010,หนา อญฺตรํ ยามํ ตลอดยาม ยามใดยามหนึ่ง 36,0002,011,อิติ ดังนี้ ฯ 36,0002,012,สตฺถา อ. พระศาสดา ทสฺเสติ ย่อมทรงแสดง กตฺวา กระทำ 36,0002,013,ติณฺณํ วยานํ แห่งวัย ท. ๓ หนา อญฺตรํ วยํ ซึ่งวัยอันใดอันหนึ่ง 36,0002,014,ยามํ อิติ ให้ซื่อว่ายาม อตฺตโน ธมฺมิสฺสรตาย จเอว เพราะความที่ 36,0002,015,แห่งพระองค์ทรงเป็นใหญ่ในธรรมด้วยนั้นเทียว (อตฺตโน) เทสนา- 36,0002,016,กุสลตาย จ เพราะความที่แห่งพระองค์ ทรงเป็นผู้ฉลาดในเทศนาด้วย 36,0002,017,ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. เหล่านั้น อิธ ปเท ในบทนี้ว่า ยามํ 36,0002,018,อิติ ดังนี้ฯ 36,0002,019,ตสฺมา เพราะเหตุนั้น อตฺโถ อ. เนื้อความ เอตฺถ คาถายํ ใน 36,0002,020,พระคาถานี้ (ปณฺฑิเตน) อันบัณฑิต เวทิตพฺโพ พึงทราบ เอวํ