Book,Page,LineNumber,Text
35,0010,001,อ. บุคคลผู้ประกอบแล้ว  ภทฺรกมฺเมน  ด้วยกรรมอันเจริญ  กายสุจริตา-
35,0010,002,ทินา  มีความประพฤติดีด้วยกายเป็นต้น  ภทฺโร  ชื่อว่าบุคคลผู้เจริญ
35,0010,003,โสปิ  ภทฺรปุคฺคโล  อ. บุคคลผู้เจริญแม้นั้น  อนุภวมาโน  เมื่อเสวย 
35,0010,004,ทุกฺขํ  ซึ่งทุกข์  นิพฺพตฺตํ  อันบังเกิดแล้ว  ปุริมทุจฺจริตานุภาเวน  ด้วย
35,0010,005,อานุภาพของความประพฤติชั่วอันมีในก่อน  ปสฺสติ  ชื่อว่าย่อมเห็น  
35,0010,006,ปาปํ  กมฺมํ  ซึ่งกรรมอันลามก ฯ
35,0010,007,( อตฺโถ )  อ. อรรถว่า  ตํ  ภทฺรกมฺมํ  อ. กรรมอันเจริญนั้น
35,0010,008,ตสฺส  ปุคฺคลสฺส  ของบุคคลนั้น  น  เทติ  ย่อมไม่ให้  วิปากํ  ซึ่งผล
35,0010,009,ทิฏฺ€ธมฺเม  วา  ในธรรมอันอันตนเห็นแล้วหรือ  สมฺปราเย  วา  หรือว่าใน
35,0010,010,ภพเป็นที่ไปในเบื้องหน้าพร้อม  ยาว  เพียงใด  ( โส  ภทฺรปุคฺคโล )
35,0010,011,อ. บุคคลผู้เจริญนั้น  ( ปสฺสติ )  ย่อมเห็น  ( ภทฺรํ  กมฺมํ )  ซึ่งกรรม
35,0010,012,อันเจริญ  ( ตาว )  เพียงนั้น  ปน  แต่ว่า  ยทา  ในกาลใด  ตํ  ภทฺรกมฺมํ
35,0010,013,อ.  กรรมอันเจริญนั้น  เทติ  ย่อมให้  วิปากํ  ซึ่งผล  อถ  ในกาลนั้น
35,0010,014,โส  ภทฺโร  อ. บุคคลผู้เจริญนั้น  อนุภวมาโน เมื่อเสวย  ทิฏฺ€ธมฺเม
35,0010,015,ลาภสกฺการาทิสุขํ  จ  ซึ่งความสุขอันบังเกิดแล้วจากอามิสมีลาภและ
35,0010,016,สักการะเป็นต้น  ในธรรมอันอันตนเห็นแล้วด้วย  สมฺปราเย  ทิพฺพสมฺปตฺติ-
35,0010,017,สุขํ  จ  ซึ่งความสุขอันบังเกิดแล้วจากสมบัติอันเป็นทิพย์  ในภพเป็นที่ไปใน
35,0010,018,เบื้องหน้าพร้อมด้วย  ปสฺสติ  ชื่อว่าย่อมเห็น  ภทฺรานิเอว  กมฺมานิ
35,0010,019,ซึ่งกรรม  ท. อันเจริญนั่นเทียว  อิติ  ดังนี้  ( คาถาปาทสฺส )  แห่งบาท
35,0010,020,แห่งพระคาถาว่า  ยาว  ภทฺรํ  น  ปจฺจติ  อิติ  ดังนี้เป็นต้น ฯ