Book,Page,LineNumber,Text
34,0042,001,ก็กระสันแล้ว.    
34,0042,002,[ภิกษุหนุ่มถูกนำตัวไปเฝ้าพระศาสดา]
34,0042,003,ต่อมาวันหนึ่ง พวกภิกษุอาคันตุกะพบภิกษุนั้น   จึงถามว่า
34,0042,004,"""ผู้มีอายุ  เหตุไร ?  ท่านจึงเป็นผู้ผอมเหลืองหนักขึ้น,""  เมื่อภิกษุนั้น"
34,0042,005,"ตอบว่า  ""ผู้มีอายุ  ผมเป็นผู้กระสัน,""  จึงนำไปสู่สำนักพระอาจารย์"
34,0042,006,และอุปัชฌายะ.  อาจารย์และอุปัชฌายะแม้เหล่านั้น  ก็นำภิกษุนั้นไปสู่
34,0042,007,สำนักพระศาสดา  กราบทูลความนั้นแล้ว.
34,0042,008,[พระศาสดาทรงแสดงบุรพกรรมของภิกษุหนุ่มนั้น]
34,0042,009,"พระศาสดา  ตรัสถามว่า  ""ภิกษุ  นัยว่า  เธอเป็นผู้กระสันจริง"
34,0042,010,"หรือ ?""   เมื่อภิกษุนั้นทูลว่า  ""จริง,""  จึงตรัสว่า  ""ภิกษุ  เหตุไร ?"
34,0042,011,เธอบวชในศาสนาของพระพุทธเจ้า  ผู้ปรารภความเพียรเช่นดังเรา
34,0042,012,จึงไม่ให้เขาเรียกตนว่า  'พระโสดาบัน'  หรือ  'พระสกทาคามี'
34,0042,013,"จึงทรงซักถามว่า  ""เพราะเหตุไร  ?  เธอจึงเป็นผู้กระสัน""  เมื่อภิกษุ"
34,0042,014,"นั้น  ทูลว่า  ""ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  หญิงคนหนึ่ง  พูดกะข้าพระองค์"
34,0042,015,"อย่างนี้,""  จึงตรัสว่า  ""ภิกษุ   กิริยาของนางนั่น  ไม่น่าอัศจรรย์:"
34,0042,016,เพราะในกาลก่อน  นางละบัณฑิตผู้เลิศในชมพูทวีปทั้งสิ้นแล้ว  ยัง
34,0042,017,ความสิเนหาในบุรุษคนหนึ่ง  ซึ่งตนเห็นครู่เดียวนั้นให้เกิดขึ้น  ทำ
34,0042,018,"บัณฑิตผู้เลิศนั้น   ให้ถึงความสิ้นชีวิต""   อันภิกษุทั้งหลายทูลอาราธนา"
34,0042,019,เพื่อให้ทรงประกาศเรื่องนั้น  จึงทรงทำให้แจ้งซึ่งความที่จฬธนุคคห-
34,0042,020,บัณฑิต  เรียนศิลปะในสำนักของอาจารย์ทิศาปาโมกข์   ในกรุงตักกสิลา