Book,Page,LineNumber,Text
34,0040,001,ให้เต็มด้วยของควรเคี้ยวของควรบริโภคแล้ว  ให้สามีวางลงในมือของ 
34,0040,002,"พระเถระ   แม้ทั้ง  ๒  คน  ทำความปรารถนาว่า  ""ท่านเจ้าข้า  ดิฉัน"
34,0040,003,"ทั้ง  ๒  คนพึงมีส่วนแห่งธรรมอันท่านเห็นแล้วนั่นเทียว.""  พระเถระ"
34,0040,004,"แม้นั้น  เป็นพระขีณาสพ, เพราะฉะนั้น เมื่อท่านเล็งดู  ทราบภาวะ"
34,0040,005,คือ   อันจะสำเร็จความปรารถนาของเขาทั้ง  ๒  นั้นแล้ว ได้ทำการยิ้ม.
34,0040,006,"หญิงนั้นเห็นอาการนั้นเข้า  จึงพูดกะสามีว่า  ""นาย  พระคุณเจ้าของ"
34,0040,007,"เรา  ย่อมทำอาการยิ้ม,  ท่านจักเป็นเด็กนักฟ้อน.""   ฝ่ายสามีของนาง"
34,0040,008,"ตอบว่า  ""นางผู้เจริญ  ก็จักเป็นอย่างนั้น""  ดังนี้แล้ว  หลีกไป.  นี้เป็น"
34,0040,009,บุรพกรรมของเขาทั้ง  ๒  นั้น.
34,0040,010,สามีภรรยานั้น  ดำรงอยู่ในอัตตภาพนั้นชั่วอายุแล้ว  ก็เกิดใน
34,0040,011,"เทวโลก  เคลื่อนจากที่นั้นแล้ว,  หญิงนั้น  เกิดในเรือนของคนนักฟ้อน,"
34,0040,012,ชายเกิดในเรือนของเศรษฐี.  พระอุคคเสนนั้น  เพราะความที่ให้คำ
34,0040,013,"ตอบแก่ภรรยานั้นว่า  ""จักเป็นอย่างนั้น  นางผู้เจริญ""  จึงต้องเที่ยวไป"
34,0040,014,"กับพวกนักฟ้อน,  อาศัยบิณฑบาตที่ถวายแล้วแก่พระเถระขีณาสพ จึง"
34,0040,015,บรรลุพระอรหัตแล้ว.
34,0040,016,"ฝ่ายธิดาของนักฟ้อนนั้น  คิดว่า  ""อันใดเป็นคติของสามีของ"
34,0040,017,"เรา,  อันนั้นเอง  ก็เป็นคติแม้ของเรา""  ดังนี้แล้ว  บรรพชาในสำนัก"
34,0040,018,ของภิกษุณีทั้งหลายแล้ว  ดำรงอยู่ในพระอรหัต  ดังนี้แล.
34,0040,019,เรื่องบุตรเศรษฐีชื่ออุคคเสน  จบ.