Book,Page,LineNumber,Text
34,0033,001,"เสียในที่นี้นี่แหละ,""   แม้เมื่อมารดา  ปลอบว่า  ""พ่อ  เจ้าอย่าทำ   "
34,0033,002,"อย่างนี้เลย,  พวกเราจัดนำนางกุมาริกาคนอื่น  ซึ่งสมควรแก่ตระกูล"
34,0033,003,"และโภคะของพวกเรา  มาให้แก่เจ้า""   ก็ยังนอนกล่าวอย่างนั้นเหมือน"
34,0033,004,กัน.
34,0033,005,[อุคคเสนได้นางนักฟ้อนสมประสงค์]
34,0033,006,ลำดับนั้นบิดาของเขา  แม้อ้อนวอนเป็นอันมาก  เมื่อไม่สามารถ
34,0033,007,จะให้เขายินยอมได้   จึงเรียกสหายของนักฟ้อนมา   ให้ทรัพย์พัน
34,0033,008,"กหาปณะแล้ว  ส่งไปด้วยสั่งว่า ""ท่านจงรับเอากหาปณะเหล่านี้แล้ว"
34,0033,009,"ให้ลูกสาวของท่าน  แก่บุตรชายของฉันเถิด."""
34,0033,010,"นักฟ้อนนั้น  กล่าวว่า  ""ข้าพเจ้ารับเอากหาปณะแล้วก็ให้ไม่ได้;"
34,0033,011,ก็ถ้าว่าบุตรชาย  (ของท่าน)  นั้น  ไม่ได้ลูกสาว  (ของข้าพเจ้า)   นี้แล้ว
34,0033,012,"ไม่อาจจะเป็นอยู่ไซร้,  ถ้ากระนั้น  บุตรของท่าน  จงเที่ยวไปกับด้วย"
34,0033,013,"พวกข้าพเจ้าเถิด,   ข้าพเจ้าจักให้ลูกสาวแก่เขา.""  มารดาบิดาบอก"
34,0033,014,"ความนั้นแก่บุตรแล้ว.  เขาพูดว่า  ""ฉันจักเที่ยวไปกับพวกนักฟ้อน"
34,0033,015,"นั้น""  ไม่เอื้อเฟื้อถ้อยคำของมารดาบิดาเหล่านั้น  แม้ผู้อ้อนวอนอยู่"
34,0033,016,ได้ออกไปยังสำนักของนักฟ้อนแล้ว.
34,0033,017,นักฟ้อนนั้น ให้ลูกสาวแก่เขาแล้ว  เที่ยวแสดงศิลปะในบ้าน
34,0033,018,นิคมและราชธานี   กับด้วยเขานั่นแหละ
34,0033,019,ฝ่ายนางนั้น   อาศัยการอยู่ร่วมกับบุตรเศรษฐีนั้น  ต่อกาลไม่
34,0033,020,"นานนัก  ก็ได้บุตร  เมื่อจะเย้าบุตรนั้น  จึงพูดว่า  ""ลูก  ของคนเฝ้า"
34,0033,021,"เกวียน, ลูก  ของคนหาบของ,  ลูก  ของคนไม่รู้อะไร ๆ."""