Book,Page,LineNumber,Text
25,0044,001,นตฺถกุสโล  เป็นผู้ฉลาดในความเจริญและความฉิบหายมิใช่ความเจริญ
25,0044,002,(โหติ)  ย่อมเป็น  อิติ  ดังนี้  ฯ  จิตฺตํ  อ. พระหฤทัย  รญฺโ  ของ
25,0044,003,พระราชา  ตสฺส  อุปาสกสฺส  คุณกถํ  สุณนฺตสฺสเอว  ผู้ทรงสดับอยู่
25,0044,004,ซึ่งถ้อยคำเป็นเครื่องพรรณนาซึ่งคุณ  ของอุบาสกนั้นนั่นเทียว  มุทุกํ  
25,0044,005,เป็นธรรมชาติอ่อนโยน  ชาตํ  เกิดแล้ว ฯ
25,0044,006,อถ  ครั้งนั้น  เอกทิวสํ  ในวันหนึ่ง  ราชา  อ. พระราชา  €ิโต
25,0044,007,ประทับยืนอยู่แล้ว  อุปริปาสาเท  ในเบื้องบนแห่งปราสาท   ทิสฺวา
25,0044,008,ทรงเห็นแล้ว  ฉตฺตปาณิอุปาสกํ  ซึ่งอาบาสกชื่อว่าฉัตตปาณิ  กตภตฺตกิจฺจํ
25,0044,009,ผู้มีกิจด้วยภัตอันกระทำแล้ว  ฉตฺตํ  อาทาย  อุปหนํ  อารุยฺห  ราชงฺคเณน
25,0044,010,คจฺฉนฺตํ  ผู้ถือเอาแล้ว  ซึ่งร่ม  ขึ้นแล้ว  สู่รองเท้า  เดินไปอยู่  โดยเนิน
25,0044,011,ของพระราชา  ปกฺโกสาเปสิ ทรงยังราชบุรุษให้ร้องเรียกมาแล้ว  ฯ
25,0044,012,โส  อุปาสโก  อ. อุบาสกนั้น  อปเนตฺวา  นำไปปราศแล้ว  ฉตฺตุปาหนา
25,0044,013,ซึ่งร่มและรองเท้า  ท.  อุปสงฺกมิตฺวา  เข้าไปเฝ้าแล้ว  ราชานํ  ซึ่งพระ
25,0044,014,ราชา  วนฺทิตฺวา  ถวายบังคมแล้ว  อฏฺ€าสิ   ได้ยินอยู่แล้ว  ฯ  อถ
25,0044,015,ครั้งนั้น  ราชา  อ. พระราชา  อาห ตรัสแล้วว่า  อุปาสก  ดูก่อน
25,0044,016,อุบาสก  โภ  ผู้เจริญ  ฉตฺตุปาหนํ  อ. ร่มและรองเท้า  เต  อันท่าน
25,0044,017,อปนีตํ  นำไปปราศแล้ว  กึ  เพราะเหตุอะไร  อิติ  ดังนี้  นํ  อุปาสกํ
25,0044,018,กะอุบาสกนั้น  ฯ (โส  อุปาสโก)   อ. อุบาสกนั้น (อาห)  กราบทูล
25,0044,019,แล้วว่า  อหํ  อ.  ข้าพระองค์  สุตฺวา  สดับแล้วว่า  ราชา  อ. พระราชา
25,0044,020,ปกฺโกสติ  ย่อมทรงร้องเรียกหา  อิติ  ดังนี้  อาคโต  เป็นผู้มาแล้ว
25,0044,021,อมฺหิ  ย่อมเป็น  อิติ  ดังนี้  ฯ (ราชา)  อ. พระราชา  (อาห)  ตรัส