Book,Page,LineNumber,Text 25,0017,001,ซึ่งการต้อนรับ (วจเน) ครั้นเมื่อคำว่า อิตเร ตาปสา อ. ดาบส ท. 25,0017,002,เหล่านอกนี้ (วสนฺติ) ย่อมอยู่ กหํ €าเน ณ ที่ไหน อิติ ดังนี้ 25,0017,003,(อาจริเยน) อันอาจารย์ วุตฺเต กล่าวแล้ว อาเห เรียนแล้วว่า กิร 25,0017,004,ได้ยินว่า (เต ตาปสา) อ. ดาบส ท. เหล่านั้น วสนฺติ ย่อมอยู่ 25,0017,005,อสุกฏฺ€าเน ในที่โน้น อิติ ดังนี้ ฯ เตปิ ตาปสา อ. ดาบส ท. 25,0017,006,แม้เหล่านั้น สุตฺวา ฟังแล้ว อาจริยสฺส อาคตภาวํ ซึ่งความที่แห่ง 25,0017,007,อาจารย์เป็นผู้มาแล้ว สโมสริตฺวา ประชุมกันแล้ว ตตฺถเอว €เน 25,0017,008,ในที่นั้นนั่นเทียว ทตฺวา ถวายแล้ว อุณฺโหทกํ ซึ่งน้ำอันร้อน 25,0017,009,อาจริยสฺส แก่อาจารย์ อทํสุ ได้ถวายแล้ว ผลาผลํ ซึ่งผลไม้ใหญ่ 25,0017,010,และผลไม้น้อย ฯ ตํขณํเอว ในขณะนั้นนั่นเทียว โรโค อ. โรค 25,0017,011,วูปสมิ เข้าไปสงบวิเศษแล้ว ฯ 25,0017,012,โส เกสวตาปโส อ. พระดาบสพระนามว่าเกสวะนั้น สุวณฺณ- 25,0017,013,วณฺโณ เป็นผู้มีวรรณะเพียงดังว่าวรรณะแห่งทอง กติปาเหนเอว โดย 25,0017,014,วันแม้เล็กน้อยนั่นเทียว อโหสิ ได้เป็นแล้ว ฯ อถ ครั้นนั้น นารโท 25,0017,015,อ. อำมาตย์ชื่อว่านารทะ ปุจฺฉิ เรียถามแล้ว นํ เกสวตาปสํ ซึ่งพระ 25,0017,016,ดาบสพระนามว่าเกสวะนั้นว่า 25,0017,017,เกสิ ข้าแต่พระดาบสชื่อว่าเกสี ภควา ผู้มีโชค 25,0017,018,ตฺวํ อ. ท่าน ชหิตฺวาน ละแล้ว มนุสฺสินฺทํ ราชานํ 25,0017,019,ซึ่งพระราชาผู้เป็นจอมแห่งมนุษย์ สพฺพกาม- 25,0017,020,สมิทฺธินํ ผู้ยังสมบัติอันสัตว์พึงใคร่ทั้งปวงให้สำเร็จ 25,0017,021,รมสิ ย่อมยินดี อสฺสเม ในอาศรม กปฺปสฺส