Book,Page,LineNumber,Text 25,0008,001,แม้ อ.อัตภาพนี้ เอวรูโป เป็นสภาพมีรูปอย่างนี้ อุปฺปาทวยตฺเถน 25,0008,002,เพราะอรรถว่าเกิดขึ้นและเสื่อมไป (โหติ) ย่อมเป็น (เอวํ) ฉันนั้น 25,0008,003,อิติ ดังนี้ ภาเวนฺโต ให้เป็นอยู่ อาคนฺตฺวา มาแล้ว มคฺคกิลนฺโต 25,0008,004,ผู้ลำบากแล้วในหนทาง นหายิตฺวา สรงน้ำแล้ว อจิรวติยํ ในแม่น้ำ 25,0008,005,ชื่อว่าอจิรวดี นิสินฺโน นั่งแล้ว ฉายาย ที่ร่มเงา จณฺฑโสตตีเร 25,0008,006,ใกล้ฝั่งอันมีกระแสน้ำอันเชียว เอกสฺมึ แห่งหนึ่ง ทิสฺวา เห็นแล้ว 25,0008,007,เผณปิณฺเฑ ซึ่งก้อนแห่งฟองน้ำ ท. มหนฺเต อันใหญ่ อุทกเวคาภิฆาเตน 25,0008,008,อุฏฺ€หิตฺวา ภิชฺชมาเน อันตั้งขึ้นแล้ว ด้วยการกระทบแห่งกำลังแห่งน้ำ 25,0008,009,แตกไปอยู่ อคฺคเหสิ ได้ถือเอาแล้ว (เผณํ) ซึ่งฟองน้ำ (กตฺวา) 25,0008,010,กระทำ อารมฺมณํ ให้เป็นอารมณ์ว่า อยํ อตฺตภาโวปิ แม้ อ. อัตภาพนี้ 25,0008,011,อุปฺปชฺชิตฺวา ภิชฺชนตฺเถน เอวรูโปเอว เป็นสภาพมีรูปอย่างนี้ เพราะ 25,0008,012,อรรถว่าเกิดขึ้นแล้วแตกไปนั่นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ฯ 25,0008,013,สตฺถา อ. พระศาสดา คนฺธกุฏิยํ €ิโต ว ผู้ประทับยืนอยู่แล้ว 25,0008,014,ที่พระคันธกุฎีเทียว ทิสฺวา ทรงเห็นแล้ว ตํ เถรํ ซึ่งพระเถระนั้น 25,0008,015,วตฺวา ตรัสแล้วว่า ภิกฺขุ ดูก่อนภิกษุ เอวํเอว อ. อย่างนี้นั่นเทียว 25,0008,016,อยํ อตฺตภาโว อ. อัตภาพนี้ เอวรูโป ว อันมีรูปอย่างนี้เทียว 25,0008,017,อุปฺปชฺชนภิชฺชนสภาโวเอว เป็นของมีอันเกิดขึ้นและอันแตกไปเป็น 25,0008,018,สภาพนั่นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น เผณปิณฺโฑ วิย ราวกะ อ. ก้อน 25,0008,019,แห่งฟองน้ำ มรีจิ วิย ราวกะ อ. พยับแดด อิติ ดังนี้ อาห ตรัส 25,0008,020,แล้ว คาถํ ซึ่งพระคาถา อิมํ นี้ว่า 25,0008,021,(ภิกฺขุ) อ. ภิกษุ วิทิตฺวา รู้แล้ว อิมํ กายํ ซึ่ง