Book,Page,LineNumber,Text
25,0007,001,เรื่องมรีจิกัมมัฏฐานิกเถระ
25,0007,002,๒.  ๓/๑๐  ตั้งแต่  โส  กิร  สตฺถุ  สนฺติเก กมฺมฏฺ€านํ
25,0007,003,เป็นต้นไป.  
25,0007,004,กิร  ได้ยินว่า  โส  ภิกฺขุ  อง ภิกษุนั้น  คเหตฺวา  เรียนเอาแล้ว
25,0007,005,กมฺมฏฺ€านํ  ซึ่งพระกรรมฐาน  สนฺติเก  ในสำนัก  สตฺถุ  ของพระศาสดา
25,0007,006,(จินฺเตตฺวา)  คิดแล้วว่า  อหํ  อ. เรา  กริสฺสามิ  จักกระทำ  สมณธมฺมํ
25,0007,007,ซึ่งสมณธรรม  อิติ  ดังนี้  ปวิสิตฺวา  เข้าไปแล้ว  อรญฺํ  สู่ป่า  ฆฏิตฺวา
25,0007,008,สืบต่อแล้ว  วายมิตฺวา  พยายามแล้ว  อสกฺโกนฺโต  ไม่อาจอยู่  ปตฺตุํ
25,0007,009,เพื่ออันบรรลุ  อรหตฺตํ  ซึ่งความเป็นแห่งพระอรหันต์ (จินฺเตตฺวา)
25,0007,010,คิดแล้วว่า  อหํ  อ.เรา  กถาเปสฺสามิ  จักทูลยังพระศาสดาให้ตรัสบอก
25,0007,011,กมฺมฏฺ€านํ  ซึ่งพระกรรมฐาน  วิเสเสตฺวา  ให้พิเศษ  อิติ  ดังนี้
25,0007,012,อาคจฺฉนฺโต  เดินมาอยู่  สนฺติกํ  สู่สำนัก  สตฺถุ  ของพระศาสดา   ทิสฺวา
25,0007,013,เห็นแล้ว  มรีจึ  ซึ่งพยับแดด  อนฺตรามคฺเค  ในระหว่างแห่งหนทาง
25,0007,014,มรีจิกมฺมฏฺ€านํ  ยังกรรมฐานอันมีพยับแดดเป็นอารมณ์ว่า  อยํ มรีจิ
25,0007,015,อ. พยับแดดนี้  อุฏฺ€ิตา  ตั้งขึ้นแล้ว  คิมฺหสมเย  ในสมัยแห่งฤดูร้อน
25,0007,016,ปญฺายติ  ย่อมปรากฏ  ทูเร  €ิตานํ  ชนานํ  แก่ชน  ท. ผู้ยืนอยู่แล้ว
25,0007,017,ในที่ไกล  รูปคตํ  วิย  เป็นเพียงดังว่าถึงแล้วซึ่งความเป็นรูป (หุตฺวา)
25,0007,018,เป็น  นเอว  ปญฺายติ  ย่อมไม่ปรากฏนั่นเทียว  สนฺติกํ  อาคจฺฉนฺตานํ
25,0007,019,ชนานํ แก่ชน  ท.  ผู้มาอยู่  สู่ที่ใกล้  ยถา  ฉันใด  อยํ  อตฺตภาโวปิ